Η Τριγωνική Θεωρία της αγάπης και τα είδη της

Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα, που καθόλη την διάρκεια της ανθρώπινης ύπαρξης έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον και έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης χιλιάδων ποιητών, πεζογράφων γενικότερα καλλιτεχνών και όχι μόνον!

«Ως που μπορεί να φτάσει κανείς για την αγάπη» αλλά και «τι σημαίνει τελικά να αγαπιέσαι αλλά πολύ περισσότερο να αγαπάς», αποτελούν μερικές από τις ερωτήσεις, που αδιαμφισβήτητα δεν θα περιμέναμε να απαντηθούν με ένα απλό ναι ή όχι. Όλοι μας έχουμε ακουστά και πολλοί από εμάς έχουμε συγκινηθεί μέχρι δακρύων με το έργο του Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», μία αγάπη αγνή, μία απόλυτη δέσμευση του ενός στον άλλον, που τελικά έφτασε μέχρι τον θάνατο.

Ο Αμερικανός ψυχολόγος Sterberg το 1986, προφανώς προβληματιζόμενος από την δυναμική, την σημασία και εν τέλει την διάρκεια της αγάπης, ανέπτυξε την Τριγωνική Θεωρία. Βάσει της θεωρίας του η αγάπη συντίθεται από τρία διακριτά συστατικά: την εγγύτητα/οικειότητα, το πάθος και τέλος την δέσμευση/απόφαση. Ο ίδιος υποστήριζε, πως η ποιότητα του εκάστοτε συναισθήματος αγάπης εξαρτάται από την ένταση και ισχύ καθενός από τα συστατικά.

Γιατί ονομάστηκε Τριγωνική Θεωρία;

Ο Αμερικανός ψυχολόγος χρησιμοποίησε το επίθετο «τριγωνική», γιατί πίστευε, πως καθεμιά από τις παραπάνω συνιστώσες (οικειότητα, πάθος, δέσμευση) μπορούν να θεωρηθούν οι κορυφές ενός τριγώνου, του οποίου η μορφή τροποποιείται ανάλογα με την συμμετοχή κάθε στοιχείου στην ερωτική σχέση.

Στο σημείο αυτό θα ήταν χρήσιμο να οριστεί περαιτέρω η σημασία και δυναμική της κάθε συνιστώσας της αγάπης – βάσει του Sterberg.

Α) οικειότητα/εγγύτητα: η συνιστώσα αυτή σχετίζεται με την αίσθηση της πλήρους κατανόησης και της ζεστασιάς, που νοιώθουμε για κάποιον άλλον άνθρωπο. Όταν το κομμάτι της οικειότητας υφίσταται μεταξύ της σχέσης δύο ατόμων, ταυτόχρονα αναδύονται συναισθήματα αμοιβαίας εκτίμησης, φροντίδας, ενδιαφέροντος προς το άλλο άτομο. Το άτομο, με το οποίο αισθανόμαστε συνήθως οικειότητα αποτελεί κομμάτι και μάλιστα αναπόσπαστο της καθημερινής μας ζωής. Να επισημανθεί, λοιπόν, πως το κομμάτι της εγγύτητας αποτελεί αναμφίβολα μία σημαντική παράμετρο για την έναρξη και πολύ περισσότερο διατήρηση μίας σχέσης.

Β) πάθος: ο παράγοντας του πάθους αποτελεί, θα μπορούσε να πει κανείς, το εναρκτήριο λάκτισμα για την έναρξη μίας σχέσης. Το στοιχείο αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ρομαντισμό, σε σωματική έλξη και ερωτική ολοκλήρωση. Στην ουσία πρόκειται για μία κατάσταση έντονης επιθυμίας απέναντι σε ένα άλλο πρόσωπο. Ο Sterberg υποστηρίζει, πως η οικειότητα και το πάθος συνδέονται μεταξύ τους. Πιο συγκεκριμένα το πάθος μπορεί να προσελκύσει ένα άτομo, αλλά η εγγύτητα είναι αυτή, που θα συμβάλλει στην διατήρηση μίας σχέσης. Ενίοτε η εγγύτητα μεταξύ δύο ανθρώπων μπορεί να καλλιεργήσει το πάθος μακροπρόθεσμα.  Και τέλος απαντά η

Γ) δέσμευση/απόφαση: θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε, πως στην ουσία η δέσμευση αποτελεί το γνωστικό στοιχείο μίας σχέσης. Αποτελεί την συνειδητή ανάπτυξη και διατήρηση μίας σχέσης με το άτομο, που έχουμε απέναντί μας. Πολύ περισσότερο η δέσμευση αποτελεί ένα είδος «επένδυσης» στο κομμάτι της σχέσης, που είναι καταλυτικής σημασίας για την επιβίωσή της μέσα στο χρόνο. Στην περίπτωση της δέσμευσης προφανώς και πρέπει να απαντά ταυτόχρονα το στοιχείο της οικειότητας και του πάθους, τα οποία λειτουργούν ως «συντηρητές» της δέσμευσης στο μέλλον.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ

Συντάκτης: Ροξάνθη Λέτσιου,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.