Το χρώμα έχει την ικανότητα να εμπνέει, να διεγείρει, να καταπραΰνει, να θεραπεύει και ακόμα και να αλλάζει την διάθεση …
Η ψυχολογία των παιδιών μέσα από τα χρώματα
Πώς καθορίζει η επιλογή των χρωμάτων τα συναισθήματα ένος παιδιού; Aποκαλύπτει άραγε το χαρακτήρα του; Αυτά κι άλλα πολλά αναπάντητα ερωτήματα θα διαλευκάνουμε παρακάτω.
Τα χρώματα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού σας. Το παιδί επιλέγει ένα χρώμα που το εκφράζει τη δεδομένη χρονική στιγμή και αποκαλύπτει πολλά και για τη συναισθηματική του κατάσταση.
Τα παιδιά δεν μπορούν να εκφραστούν μέσα από τα λόγια κι έτσι εκφράζονται μέσα από την εικόνα, την κίνηση, το συναίσθημα.
Τα μικρά παιδιά, συνήθως, προσελκύονται από φωτεινά χρώματα. Τα έντονα χρώματα δηλώνουν έντονα συναισθήματα, είτε αρνητικά, είτε θετικά.
Συχνά, παρατηρούμε τα νήπια να αγαπούν τις πολυχρωμίες και αυτό εκφράζει συναισθήματα χαράς.
Προτού μπούμε, όμως, στη διαδικασία να αναλύσουμε τη ζωγραφιά ενός παιδιού θα πρέπει πρώτα να έχουμε λάβει υπόψη την παρούσα ψυχολογική του κατάσταση.
Αναλυτικότερα:
Κόκκινο: Ένα δυνατό χρώμα που διεγείρει το παιδί. Δηλώνει δυναμισμό, παρορμητισμό, αλλά και ένα αίσθημα ασφάλειας.
Πορτοκαλί: Έχει κοινωνικό χαρακτήρα. Είναι ένα πολύ συναισθηματικό χρώμα που δηλώνει έναν ήρεμο χαρακτήρα με παιχνιδιάρικη διάθεση.
Κίτρινο: Συνήθως το επιλέγουν δραστήρια παιδιά με όνειρα και δυναμισμό. Ακόμα, είναι ένα χρώμα που βοηθάει στη συγκέντρωση.
Ροζ: Χαλαρό, ήρεμο και γλυκό χρώμα.
Πράσινο: Συμβολίζει την αισιοδοξία και την κοινωνική προσφορά. Είναι το χρώμα της ισορροπίας.
Συχνά δηλώνει κι εσωστρέφεια.
Μπλε: Η προτίμηση αυτή εκφράζει ένα ώριμο άτομο με λογική. Θεωρείται το χρώμα της σκέψης και της συγκέντρωσης.
Ακόμα, το παιδί έχει τον αυτοέλεγχο των συναισθημάτων του.
Καφέ: Γήινο χρώμα που φανερώνει ηρεμία και αυτοπεποίθηση.
Άσπρο: Είναι το χρώμα της ειρήνης και της αθωότητας. Μπορεί όμως να δηλώσει και δειλία.
Μαύρο: Ταυτίζεται με την σοβαρότητα και την τελειότητα.
Αντίθετα, χρησιμοποείται κι από εσωστρεφή παιδιά με αισθήματα φόβου ή θλίψης.
Κάποιες φορές, όμως, μπορεί να ‘ναι και μιμητικό από το αγαπημένο χρώμα των γονιών τους.
Τα χρώματα, λοιπόν, παίζουν καταλυτικό ρόλο στην ψυχολογία ενός παιδιού. Όταν θέλουμε να αποκωδικοποιήσουμε πώς νιώθει ένα νήπιο, του ζητάμε να μας κάνει μια ζωγραφιά, αποκαλύπτοντας έτσι πολλές πτυχές του εαυτού του.
Ένα παράδειγμα είναι η ζωγραφιά της οικογένειάς του.
Αν το παιδί ζωγραφίσει ένα μέλος με μαύρο χρώμα, τότε ίσως βιώνει αρνητικά συναισθήματα από το συγκεκριμένο άτομο.
Ίσως, ακόμα και να είναι αυτός που φοβάται.
Χρήσιμο θα ήταν να είμαστε κοντά την ώρα που τα νήπια ζωγραφίζουν, διότι μπορούν να μας εξηγήσουν καλύτερα τη ζωγραφιά τους.
Οι ζωγραφιές των παιδιών μπορούν να μας δώσουν να καταλάβουμε πολλά για την ψυχολογία και τα συναισθήματά τους. Παρατηρήστε, λοιπόν τόσο τα χρώματα, όσο και το σχέδιο.
Σαφέστατα, ποικίλλει σε όλα τα παιδιά και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Άλλωστε σε όλα τα μικρά παιδιά αρέσει η ζωγραφική!
