Η Πειθώ στα Αρχαία Χρόνια

Μια από τις σημαντικότερες ικανότητες στη ζωή ενός ανθρώπου, εκτός από την αυτοπεποίθηση και την διεκδικητικότητα, είναι και η πειθώ. Είναι πολύ βασικό για να αποκτήσει κάποιος αυτό που θέλει εκτός από το να το διεκδικήσει, να μπορεί να χειριστεί πειστικά είτε μέσω της γλώσσας του σώματος, είτε λεκτικά τον συνομιλητή του.

 Εάν ο ομιλητής λοιπόν κατέχει την ικανότητα της πειθούς,  μπορεί να συμφωνήσει  με τον συνομιλητή του και να καλύψει τις ανάγκες του ευκολότερα, καθώς για οποιοδήποτε θέμα που δεν περιλαμβάνει μόνο τους εαυτούς μας, χρειαζόμαστε την συγκατάθεση ή την συνεργασία και των άλλων.

Μυθολογία

Αν κοιτάξουμε λίγο τον κόσμο της μυθολογίας, την  Πειθώ την συναντάμε προσωποποιημένη σε θεότητα, η οποία αντιπροσώπευε την πολύπλευρη δύναμη του ανθρώπινου λόγου και  ήταν κόρη της Αφροδίτης και του Ερμή. Οι Αρχαίοι Έλληνες άλλοτε την λάτρευαν ως αυτόνομη θεότητα και άλλοτε ως βοηθό  άλλως θεοτήτων, όπως της Αφροδίτης, των Χαρίτων, των Ωρών, του Πόθου και του Ιμέρου.

Ο ρόλος της ήταν να επεμβαίνει, ώστε με τα πειστικά της λόγια να βρεθούν λύσεις σε ερωτικά θέματα ή θέματα που αφορούσαν τον γάμο, αλλά σε θέματα που αφορούσαν την δικαιοσύνη ή σε δημόσιες σχέσεις ή σε ιδιωτικές σχέσεις ανθρώπων που είχαν ως σκοπό την ισορροπία της ηθικής τάξης των πραγμάτων.

Πολιτική ζωή Αρχαίας Αθήνας

Από την άλλη πλευρά την πειθώ δεν την συναντάμε μόνο ως θεότητα, αλλά την βλέπουμε πολύ συχνά και στα πολιτικά πράγματα της Αρχαίας Αθήνας και είναι συνδεδεμένη με την τέχνη της ρητορικής.

Η ρητορική τέχνη αποτελείται από  ένα  σύνολο οδηγιών και  κανόνων,  τα  οποία εάν ο μαθητής τα διδασκόταν σωστά και τα κατανοούσε, θα μπορούσε στη συνέχεια και εκείνος με τη σειρά του να γίνει ρήτορας.  Επίσης, οι άνθρωποι μπορούσαν να απευθυνθούν στους ρήτορες ώστε να τους γράψουν επί πληρωμή για λογαριασμό τους λόγους για προσωπικές υποθέσεις, τους οποίους στη συνέχεια τους αποστήθιζαν. Οι λόγοι αυτοί επίσης ήταν προσαρμοσμένοι στην ψυχολογία του ακροατηρίου, στο χαρακτήρα του πελάτη και στις συγκυρίες της εποχής.

Συνδεδεμένος όρος με τη τέχνη της ρητορικής αξίζει να σημειωθεί πως είναι και ο όρος ρητορεία. Πιο συγκεκριμένα, ρητορεία  είναι  η  έμφυτη  ή  επίκτητη  ικανότητα  του  ανθρώπου  να διαμορφώνει τον προφορικό του λόγο με τρόπο ευχάριστο, αλλά και  πειστικό.

Αριστοτέλης

Η ρητορική βέβαια, αλλά και ό,τι χρειαζόταν ένα κείμενο πειθούς ώστε να είναι αποτελεσματικό, είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο με το οποίο ασχολήθηκε και ο Αριστοτέλης. Ένα συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο Αριστοτέλης είναι πως  ένα τέτοιο κείμενο έπρεπε να περιλαμβάνει επιχειρήματα βασισμένα στο ήθος  του ομιλητή, στο πάθος του ακροατή και ένα λογικό επιχείρημα. Με τον όρο ήθος εννοούσε τον χαρακτήρα του ομιλητή και πως είναι μια αξιόπιστη και ειλικρινής προσωπικότητα και πως σίγουρα δεν έχει ως στόχο την παραπλάνηση του ακροατηρίου, ενώ με τον όρο πάθος εννοούσε τα συναισθήματα.

Συμπερασματικά, αν κάποιος κοιτάξει πίσω στο χρόνο θα δει πως η απόκτηση και η καλλιέργεια της πειθούς είναι ένα κεφάλαιο που απασχολούσε, αλλά συνεχίζει να απασχολεί τους ανθρώπους, καθώς με τη βοήθειά της πετυχαίνουμε όσα θέλουμε και η ζωή μας μπορεί να γίνει καλύτερη.

Συντάκτης: Μαρία Σερεμέτη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr