Ένα νέο φαινόμενο που κλιμακώνεται στις μέρες μας είναι η μεγάλη εμπλοκή των ηθοποιών και των διασημοτήτων γενικότερα στην πολιτική …
Η παγκόσμια άνοδος του λαϊκισμού και η επίδρασή του στη δημοκρατία
Ο λαϊκισμός, μια πολιτική ιδεολογία που δίνει έμφαση στα συμφέροντα του «κοινού ανθρώπου» έναντι των ελίτ, βρίσκεται σε άνοδο παγκοσμίως. Αυτή η εξέλιξη έχει εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την επίδρασή του στη δημοκρατία και τη διεθνή τάξη.
Ορισμός του λαϊκισμού και η παγκόσμια άνοδός του
Ο λαϊκισμός αναφέρεται σε μια πολιτική ιδεολογία που υπερτονίζει τα συμφέροντα του «κοινού ανθρώπου» και αμφισβητεί την εξουσία των ελίτ. Η άνοδός του χαρακτηρίζεται από την αυξανόμενη δυσπιστία προς τους θεσμούς και την κυριαρχία ηγετών που εκμεταλλεύονται τη δυσαρέσκεια της κοινωνίας.
Τα αίτια της ανόδου του λαϊκισμού είναι σύνθετα και περιλαμβάνουν την οικονομική ανασφάλεια, την πολιτική απογοήτευση και τον πολιτισμικό αποκλεισμό. Οι πολίτες που αισθάνονται «παραμελημένοι» από την παγκοσμιοποίηση και τις κοινωνικές αλλαγές στρέφονται στους λαϊκιστές ηγέτες ως τρόπο έκφρασης της αγανάκτησής τους.
Αν και ο λαϊκισμός μπορεί να ενισχύσει τη συμμετοχή στη δημοκρατική διαδικασία, συχνά ενέχει κινδύνους, όπως την πόλωση, την αυταρχική ηγεσία και την υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών. Επίσης, η επικέντρωση των λαϊκιστικών ηγετών στα εθνικά συμφέροντα υπονομεύει τη διεθνή συνεργασία, επηρεάζοντας την παγκόσμια ασφάλεια και ευημερία.
Ιστορικές ρίζες του λαϊκισμού: Από το Κόμμα των Αγροτών έως σήμερα
Οι ρίζες του λαϊκισμού εντοπίζονται στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν το Κόμμα των Αγροτών στις Ηνωμένες Πολιτείες εκπροσωπούσε τα συμφέροντα των αγροτών και εργατών ενάντια στις πολιτικές ελίτ.
Αν και το κόμμα είχε βραχύβια παρουσία, η κληρονομιά του παραμένει στις σύγχρονες λαϊκιστικές κινήσεις, οι οποίες επανεμφανίζονται ως αντίδραση στην παγκοσμιοποίηση, την οικονομική ανισότητα και την πολιτική πόλωση. Στην Ευρώπη, ο λαϊκισμός αποκτά συχνά εθνικιστικό και αντι-μεταναστευτικό χαρακτήρα, ενώ στη Λατινική Αμερική επικεντρώνεται στην κοινωνική πρόνοια.
Η ιστορία του λαϊκισμού δείχνει ότι δεν είναι νέο φαινόμενο. Ωστόσο, η σημερινή του διάδοση είναι μοναδική ως προς την παγκόσμια έκταση και την επίδρασή του στις δημοκρατίες.
Κινητήριες δυνάμεις του λαϊκισμού: Οικονομική, πολιτική και πολιτισμική διάσταση
Οι βασικοί παράγοντες που οδηγούν τον λαϊκισμό είναι:
-
Οικονομική ανασφάλεια: Η παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογική αλλαγή προκαλούν απώλεια θέσεων εργασίας και στασιμότητα των μισθών.
-
Πολιτική απογοήτευση: Η δυσπιστία προς τα παραδοσιακά κόμματα και τους θεσμούς οδηγεί τους πολίτες σε αναζήτηση «εξωτερικών» ηγετών.
-
Πολιτισμικός αποκλεισμός: Οι αλλαγές λόγω μετανάστευσης και πολιτισμικής πολυμορφίας προκαλούν αίσθηση απώλειας ταυτότητας.
Η κατανόηση αυτών των παραγόντων είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση του λαϊκισμού και των επιπτώσεών του στη δημοκρατία.
Λαϊκιστές ηγέτες και μέθοδοι: Αυταρχισμός, αντι-ειδικοί και πόλωση
Οι λαϊκιστές ηγέτες χαρακτηρίζονται από:
-
Αυταρχισμό: Συγκέντρωση εξουσίας και υπονόμευση των θεσμών.
-
Αντι-ειδικισμό: Απόρριψη των ειδικών και της επιστήμης υπέρ απλοϊκών λύσεων.
-
Πόλωση: Χρήση διχαστικής ρητορικής για κινητοποίηση των υποστηρικτών τους.
Αυτές οι μέθοδοι ενισχύουν την πολιτική αστάθεια και υπονομεύουν τη δημοκρατική λειτουργία.
Ο λαϊκισμός και η δημοκρατία: Θετικές και αρνητικές επιπτώσεις
Θετικές επιπτώσεις:
-
Ενίσχυση συμμετοχής.
-
Λογοδοσία πολιτικών.
-
Ανάδειξη θεμάτων κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αρνητικές επιπτώσεις:
-
Πόλωση και διχασμός.
-
Αυταρχικές πρακτικές.
-
Συγκρούσεις μεταξύ πλειοψηφικών συμφερόντων και μειονοτικών δικαιωμάτων.
Προκλήσεις στη διεθνή τάξη: Εθνικά συμφέροντα έναντι πολυμερών θεσμών
Οι λαϊκιστές ηγέτες συχνά απορρίπτουν διεθνείς οργανισμούς, προωθώντας τα εθνικά συμφέροντα. Αυτό οδηγεί σε μείωση της συνεργασίας για παγκόσμια ζητήματα, όπως η κλιματική αλλαγή και οι πανδημίες.
Η κατανόηση του λαϊκισμού αποτελεί ευκαιρία για ενίσχυση της δημοκρατίας. Αντιμετωπίζοντας τις αιτίες του, όπως η ανισότητα και η πολιτική απογοήτευση, μπορούμε να οικοδομήσουμε ισχυρότερους θεσμούς και να προωθήσουμε τη συμμετοχή των πολιτών.
Μετάφραση-Επιμέλεια από το πρωτότυπο: Σιαφίλιου Θεοδώρα