Γιατί είναι σημαντική η Προσωπική Ανάπτυξη για όλους;
Με τη λεξική σημασία και την έννοια που δίνουμε στον όρο: «Προσωπική Ανάπτυξη», εννοούμε κάθε καλυτέρευση, κάθε εξέλιξη και βελτίωση του «εγώ» μας, όπως και κάθε ανάπτυξη του εσωτερικού μας κόσμου. Είναι δεδομένο, πώς για τον καθένα από εμάς, η Προσωπική Ανάπτυξη είναι αντιληπτή με διαφορετικό τρόπο, με ποικίλες δραστηριότητες και με διαφορετικές πρακτικές μεθόδους ικανοποίησης των αναγκών μας.
Απελευθερώνουμε το «κρυμμένο» δυναμικό μας, τη δύναμη που όλοι έχουμε μέσα μας, με σκοπό να αναπτύξουμε και να αναπλάσουμε δεξιότητες προκειμένου να πετύχουμε τους στόχους που επιθυμούμε.
Αυτογνωσία, αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση και δημιουργικότητα είναι το κοκτέιλ της προσωπικής μας επιτυχίας. Θα πρέπει να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, τις ανάγκες που έχουμε και όλα όσα θέλουμε να αναπτύξουμε για τους ίδιους μας τους εαυτούς, με στόχο πάντα την αυτοπραγμάτωση, δηλαδή την υλοποίηση και την εφαρμογή των στόχων και σκοπών που έχουμε «θάψει» σε κάποιο σκοτεινό κελάρι του υποσυνείδητού μας.
Ένα συχνό εμπόδιο στη διαδικασία αυτή, είναι η θέληση. Πολλοί από εμάς έχουμε την αίσθηση ότι δεν μπορούμε να επιβληθούμε στον εαυτό μας και να τον δαμάσουμε όπως πρέπει. Δεν έχουμε αρκετά ισχυρή θέληση και πίστη σε μας και εκεί ακριβώς εντοπίζεται το λάθος. Θα πρέπει να διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης μας. Να διεισδύσουμε βαθύτερα μέσα μας και να ανακαλύψουμε αδυναμίες και απουσίες στοιχείων που θα επιθυμούσαμε να έχουμε, αλλά μέχρι σήμερα δεν είχαμε καταφέρει να κερδίσουμε, όπως και να ενεργοποιήσουμε τη «μηχανή» της θετικότητας που δυστυχώς επισκιάζεται από ανασφάλεια και αρνητισμό και να κατακτήσουμε τα όσα θα θέλαμε να αποκτήσουμε και να πράξουμε.
Ακόμα μία πηγή δυσαρέσκειας και εσωτερικής σύγκρουσης, είναι οι τύψεις και οι ενοχές. Από παιδική ηλικία ακόμα, μας επέβαλλαν αυτό το συναίσθημα της ενοχής. Συνειδητά ή ασυνείδητα, μας εκπαιδεύσανε στο να νιώθουμε ένοχοι στις σκέψεις μας, στη συμπεριφορά μας και σε κάθε απογοήτευση που προκαλούσαμε στους ανθρώπους γύρω μας, είτε ήταν φίλοι, είτε γνωστοί, είτε δάσκαλοι, είτε ακόμα και οι ίδιοι μας οι γονείς. Η ενοχή βέβαια είναι ένα μέσο ελέγχου και «κοντρόλ» του ψυχολογικού μας κόσμου και βοηθάει ορισμένες περιπτώσεις στην ισορροπία που έχουμε. Η αυτογνωσία πάλι, θα μας βοηθήσει να νιώσουμε καλύτερα, αλλά παράλληλα και να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από όσους προσπαθούν να μας εκμεταλλευτούν.
Επιβάλλεται να αναπτύξουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, στην προσωπική μας θετική σκέψη και να τολμήσουμε… Θέλει κόπο, επιμονή και προσπάθεια, μα δεν είναι αδύνατον να επιτευχθεί!
Η προσωπική ελευθερία, ο εσωτερικός δυναμισμός και τα όνειρα ανήκουν σε όλους…
Δημήτρης Αλεξόπουλος
