Το “φάντασμα” του ιδανικού ζευγαριού
Ο καθένας μας έχει διαφορετική γνώμη για την εικόνα του ιδανικού ζευγαριού. Σε όλες τις ιστορίες αγάπης συχνά μπερδεύουμε αυτή την εικόνα. Πώς όμως η εικόνα που έχουμε για το ιδανικό ζευγάρι επηρεάζει τις ερωτικές σχέσεις και συμπεριφορές μας;
Από την παιδική ηλικία μας, παίρνουμε ως παράδειγμα ζευγάρια του κύκλου μας, τους γονείς μας, συγγενείς ή χαρακτήρες της τηλεόρασης και βιβλίων. Χτίζουμε λοιπόν την εικόνα του ιδανικού ζευγαριού με αυτό που ταιριάζει καλύτερα στις προσδοκίες και στις ανεκπλήρωτες επιθυμίες μας. Το οιδιπόδειο σύμπλεγμα, για παράδειγμα, αποτελεί μια τέτοια πρόκληση για την σχέση με του γονείς μας, ελπίζοντας να μην την αναπαράγουμε. Σε ένα μυθιστόρημα, ταυτιζόμαστε με την ιστορία αγάπης που ταιριάζει περισσότερο με τις δικές μας ανάγκες για αγάπη. Έτσι δημιουργείται ένα μοντέλο που καθοδηγεί τις μελλοντικές επιλογές μας στην αγάπη. Πιστεύουμε ότι για να είμαστε ευτυχισμένοι πρέπει να δημιουργήσουμε την σχέση που έχουμε φανταστεί.
Παρόλα αυτά, διαπιστώνουμε ότι η εικόνα του ιδανικού που έχουμε διαμορφώσει στο μυαλό μας δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα και απογοητευόμαστε. Έχουμε την τάση να μην ξεχωρίζουμε την διαφορά ανάμεσα στην φαντασία και στην πραγματικότητα. Διαλύουμε σχέσεις γιατί προτιμάμε να κρατήσουμε ζωντανή την ιδέα του ιδανικού. Βρίσκουμε όλες τις δυνατές δικαιολογίες που μπορούμε για να το προστατεύσουμε. Συνάπτουμε σχέσεις με ανθρώπους που είναι πιο κοντά στις προσδοκίες μας, (κοινωνική θέση, καταγωγή, φιλοσοφία ζωής) και ελπίζουμε με αυτή την ομοιογένεια ότι θα είναι πιο εύκολο να βρούμε το ιδανικό στην πραγματική ζωή.
Η ζωή βάζει συνεχώς προκλήσεις στο ιδανικό ζευγάρι. Το ζευγάρι πρέπει να διαμορφωθεί γύρω από ένα κοινό ιδανικό, να απελευθερωθεί από ατομικά ιδεώδη, διασφαλίζοντας και ενισχύοντας ο καθένας την προσωπικότητά του, έτσι ώστε η σχέση αυτή να έχει διάρκεια. Εξάλλου όταν είμαστε ερωτευμένοι αισθανόμαστε πιο δυνατοί.
Πολλά ζευγάρια όμως είναι εγκλωβισμένα στις προσδοκίες τους. Ζουν σύμφωνα με τους ηθικούς κανόνες που έχουν από την παιδική τους ηλικία ή τον κόσμο γύρω τους. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι πραγματικά θέλουμε να πετύχουμε και πόσο αυτό συμβαδίζει με την πραγματικότητα. Να ορίσουμε ένα ιδανικό, δικό μας, και να το συμμορφώσουμε με τον έξω κόσμο.
Αν απαλλαγούμε από τις φαντασιώσεις μας, γράφουμε εμείς οι ίδιοι τις ιστορίες αγάπης μας. Διαφορετικά, υπάρχουν ιστορίες που θα περάσουν από τη ζωή μας και δεν θα πάρουμε μέρος. Ακόμη και αν ο άλλος δεν ταιριάζει με αυτό που είχαμε φανταστεί, είμαστε ελεύθεροι να προχωρήσουμε μαζί και να ανακαλύψουμε ο ένας τον άλλον. Κάνοντας την σχέση μας πιο βαθιά και διαρκή.
