Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη – Πώς ξεκίνησε

Συντάκτης: Κώστας Κανταρτζής

Η σύγχρονη επιχείρηση οφείλει να είναι ευαισθητοποιημένη σε σχέση με το κοινωνικό περιβάλλον και να προσαρμόζει τη δράση της αναλόγως. Όλο και περισσότεροι οργανισμοί αναλαμβάνουν κοινωνικούς ρόλους, διαδικασία η οποία ονομάζεται Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ). Είναι η αφοσίωση στη βελτίωση της τοπικής κοινωνίας μέσα από επιλεκτικές επιχειρηματικές πρακτικές και τη συνδρομή εταιρικών πόρων.

Οι εταιρικές κοινωνικές πρωτοβουλίες είναι σημαντικές δραστηριότητες τις οποίες αναλαμβάνει μια εταιρεία για να υποστηρίξει κοινωνικούς σκοπούς και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Η ΕΚΕ συχνά εκλαμβάνεται ως μια αναγκαία προσθήκη στη θεμελιώδη επιχειρηματική στρατηγική των εταιρειών, επειδή οι τελευταίες έχουν ευθύνη προς την κοινωνία και υποχρέωση να συνεισφέρουν και να της δίνουν πράγματα πίσω.

Πριν από 30 χρόνια ο Milton Friedman, κάτοχος βραβείου Νόμπελ Οικονομικών και ένθερμος υποστηρικτής της ελεύθερης αγοράς, υποστήριζε ότι «η κοινωνική ευθύνη της επιχειρηματικότητας είναι μόνο μία – να χρησιμοποιεί τους πόρους της για να αυξάνουν τα κέρδη της». Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η επιχειρηματική ηθική παίζει πλέον σημαντικό ρόλο και ηυπευθυνότητα βρίσκεται στο επίκεντρο της ηθικής. Οι εταιρείες είναι άτυπα υποχρεωμένες να λογοδοτούν στο κοινό σχετικά με τις λειτουργίες και τις δραστηριότητές τους, να έχουν κοινωνικό πρόσωπο, Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη.

Ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός που αφορά την υιοθέτηση ανάλογης στάσης επίσημα από όλες τις επιχειρήσεις πραγματοποιήθηκε στο Νταβός το 1999 και κατά παράκληση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν. Ζητήθηκε τότε από τις μεγάλες εταιρείες να φτιάξουν ένα σχέδιο κοινωνικής ευθύνης, το οποίο θα δίνει ένα ανθρώπινο πρόσωπο στην οικονομία. Το Νοέμβριο της ίδια χρονιάς οι εταιρείες που υπέγραψαν αυτό το σχέδιο αποδέχθηκαν τις επιχειρηματικές αρχές των Ηνωμένων Εθνών (SullivanPrinciples) και συμφώνησαν να:

  • Υποστηρίζουν την οικονομική, κοινωνική και πολιτική δικαιοσύνη οπουδήποτε και αν δρουν επιχειρηματικά.
  • Προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ενθαρρύνουν την εφαρμογή ίσων δικαιωμάτων.
  • Εκπαιδεύουν και να απασχολούν εργαζόμενους που μειονεκτούν.
  • Βοηθούν στην ύπαρξη μεγαλύτερης ανοχής και κατανόησης μεταξύ των ανθρώπων, συντελώντας στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.

Σε ένα ετήσιο συνέδριο επιχειρηματικότητας και κοινωνικής ευθύνης η Carly Fiorina(2003), πρόεδρος της Hewlett Packard, ανέφερε: «Για πολλά χρόνια οι στόχοι για ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας ήταν πράξεις φιλανθρωπίας, οι οποίες θεωρούνταν κάτι ανεξάρτητο από τους επιχειρηματικούς σκοπούς και όχι κάτι βασικό για την επίτευξή τους. Η προσωπική επιτυχία και οι καλές πράξεις εκλαμβάνονταν ως ξεχωριστές δραστηριότητες. Ωστόσο, έχω την άποψη ότι αυτό αλλάζει. Πολλοί από τους οργανισμούς σήμερα μαθαίνουν ότι η καινοτομία και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μπορούν να προκύψουν εξαρχής από το συνδυασμό κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων με την επιχειρηματική στρατηγική».

Η ΕΚΕ έχει γίνει κομμάτι της επιχειρηματικότητας των εταιρειών και πλέον εφαρμόζεται από την πλειονότητα των επιχειρήσεων, οι οποίες είναι ενεργά μέλη των κοινωνιών στις οποίες δραστηριοποιούνται, άρα έχουν μια άτυπη υποχρέωση να συνεισφέρουν με αυτόν τον τρόπο.

Πηγές:

– Θανόπουλος Γ. (2003), «Επιχειρηματική Ηθική και Δεοντολογία»,Αθήνα: Εκδόσεις «Interbooks».

– KotlerP. & LeeN. (2009), «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη», Αθήνα, Εκδόσεις «Κέρκυρα».

– MoonCh. & BonnyCl. (2004), «Ηθική των Επιχειρήσεων – Αντιμέτωποι με το ζήτημα», Αθήνα, Εκδόσεις «Κέρκυρα».

– Carly F. (2003), «Business for Social Responsibility», Annual Conference.

Συντάκτης: Κώστας Κανταρτζής,

Influence:

Flow! Ιδέα, on-line περιοδικό, εθελοντικό επίτευγμα, πρεσβευτής θετικής διάθεσης, ή καλύτερα όλα αυτά…