Επιστήμονες αποδεικνύουν ότι οι λέξεις μας μπορούν ν’ αναπρογραμματίσουν το DNA

Ρώσοι επιστήμονες αποδεικνύουν ότι το DNA μπορεί ν’ αναπρογραμματιστεί και μόνο μέσα από τις ίδιες μας τις λέξεις και άλλες εξωτερικές συχνότητες.

ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ DNA EINAI ENA ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ και μπορεί ν’ αναπρογραμματιστεί.

Επιστημονική έρευνα από Ρώσους εξηγεί ανθρώπινα υπερφυσικά φαινόμενα, όπως είναι η διόραση, η διαίσθηση, αυθόρμητες θεραπευτικές πράξεις, η αυτοΐαση, τεχνικές επιβεβαίωσης, ασυνήθιστο φως/ αύρα γύρω από τους ανθρώπους (συγκεκριμένα, πνευματικοί γκουρού), η επίδραση του νου στις καιρικές συνθήκες και πολλά ακόμη.

Επιπροσθέτως, υπάρχουν στοιχεία για ένα εντελώς νέο είδος φαρμάκου με το οποίο το DNA μπορεί να επηρεαστεί και ν’ αναπρογραμματιστεί χωρίς ν’ απομονωθούν και ν’ αντικατασταθούν ξεχωριστά τα γονίδια.

Μόλις το 10% του DNA χρησιμεύει στη δημιουργία των πρωτεϊνών. Αυτό είναι και το υποσύνολο του DNA που ενδιαφέρει τους δυτικούς ερευνητές και το οποίο εξετάζεται και κατηγοριοποιείται. Το υπόλοιπο 90% θεωρείται «άχρηστο DNA».

Ωστόσο, Ρώσοι ερευνητές, πεπεισμένοι ότι δεν μπορεί η φύση να λειτουργεί άσκοπα, συνεργάστηκαν με γλωσσολόγους και γενετιστές σ’ ένα εγχείρημα να εξερευνήσουν το ποσοστό αυτό του 90% από το «άχρηστο DNA». T’ αποτελέσματά, πορίσματα και τα συμπεράσματά τους είναι ανατρεπτικά!

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το DNA μας δεν είναι απλά υπεύθυνο για την κατασκευή του σώματός μας, αλλά χρησιμεύει και ως αποθήκη δεδομένων για την επικοινωνία.

Οι Ρώσοι γλωσσολόγοι ανακάλυψαν ότι ο γενετικός κώδικας, ιδιαίτερα στο φαινομενικά άχρηστο 90%, ακολουθεί τους ίδιους κανόνες μ’ όλες τις ανθρώπινες γλώσσες.

Για τον σκοπό αυτό, συνέκριναν τους συντακτικούς κανόνες (τον τρόπο με τον οποίον οι λέξεις τοποθετούνται ώστε να σχηματίσουν φράσεις και προτάσεις), τη σημασιολογία (την μελέτη του νοήματος που έχει ο γλωσσικός τρόπος έκφρασης), καθώς και τους θεμελιώδεις κανόνες της γραμματικής.

Ανακάλυψαν ότι η αλκαλική φωσφατάση του DNA ακολουθεί καθορισμένη γραμματική και ότι υπακούει σε ορισμένους κανόνες, όπως ακριβώς οι γλώσσες που μιλάμε. Έτσι, οι ανθρώπινες γλώσσες δεν εμφανίστηκαν τυχαία, αλλά αποτελούν αντανάκλαση του εγγενούς μας DNA.

Ο Ρώσος βιοφυσικός και μοριακός βιολόγος Pjotr Garjajev και οι συνεργάτες του, εξερεύνησαν επίσης τη δονητική συμπεριφορά του DNA. Το συμπέρασμά τους ήταν ότι «τα ζωντανά χρωμοσώματα συμπεριφέρονται όπως ακριβώς οι σολιτονικοί/ ολογραφικοί υπολογιστές, χρησιμοποιώντας την ενδογενή ακτινοβολία λέιζερ του DNA».

To παραπάνω σημαίνει ότι κατάφεραν, για παράδειγμα, να ρυθμίσουν συγκεκριμένα μοτίβα συχνότητας επάνω σε ακτίνα λέιζερ και μ’ αυτά επηρέασαν τη συχνότητα του DNA και, κατά συνέπεια, την ίδια τη γενετική πληροφορία.

Εφόσον η βασική δομή των συστατικών ζευγών του DNA και της γλώσσας (όπως εξηγήθηκε παραπάνω) ανήκουν στην ίδια δομή, δεν είναι απαραίτητη η αποκωδικοποίηση του DNA. Αρκεί κάποιος να χρησιμοποιήσει απλώς λέξεις και προτάσεις της ανθρώπινης γλώσσας! Γεγονός που είναι επίσης, επιστημονικά αποδεδειγμένο.

Ζωντανές ουσίες του DNA (σε ζώντα ιστό, όχι σε συνθήκες εργαστηρίου) πάντα θ’ αντιδρούν σε ακτίνες λέιζερ προσαρμοσμένες στη γλώσσα, ακόμη και σε ραδιοκύματα, αν αυτά χρησιμοποιούνται στις κατάλληλες συχνότητες.

Τελικά, το παραπάνω εξηγεί και επιστημονικά για ποιον λόγο οι επιβεβαιώσεις, η αυτογενής εκπαίδευση, η ύπνωση, η διαμεσολάβηση, η προσευχή και άλλες μορφές εστίασης έχουν ισχυρή επίδραση στον άνθρωπο και το σώμα του. Είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό και φυσικό, το DNA μας ν’ ανταποκρίνεται στη γλώσσα.

Ενώ οι δυτικοί ερευνητές απομονώνουν γονίδια από τις σειρές του DNA και έπειτα τις επανεισάγουν αλλού, οι Ρώσοι εργάστηκαν ενθουσιωδώς σε συσκευές που να μπορούν να επηρεάσουν τον κυτταρικό μεταβολισμό μέσω των κατάλληλα ρυθμισμένων ράδιο-συχνοτήτων και φωτό- συχνοτήτων, μπορώντας έτσι να επανορθώσουν γενετικά ελαττώματα.

H ερευνητική ομάδα του Garjajev κατάφερε ν’ αποδείξει ότι, με την μέθοδο αυτή, τα χρωμοσώματα που έχουν υποστεί βλάβη από ακτίνες x, μπορούν να επιδιορθωθούν.

Κατάφεραν ακόμη να καταγράψουν μοτίβα πληροφοριών ενός συγκεκριμένου DNA και να τα μεταφέρουν σε άλλο, αναπρογραμματίζοντας έτσι κύτταρα σ’ ένα άλλο γονιδίωμα. Έτσι, μετέτρεψαν με επιτυχία, για παράδειγμα, έμβρυα βατράχου σε έμβρυα σαλαμάνδρας απλώς μεταβιβάζοντας τα μοτίβα των πληροφοριών του DNA τους.

Πνευματικοί δάσκαλοι και αποκρυφιστές εδώ και χρόνια γνωρίζουν ότι το σώμα μας μπορεί να προγραμματιστεί μέσα από τη γλώσσα, τις λέξεις και τη σκέψη.

Αυτό που τώρα έχει αποδειχθεί και εξηγηθεί επιστημονικά.

Σαφώς, χρειάζεται η συχνότητα να είναι η κατάλληλη. Για το λόγο αυτό, δεν είναι όλοι εξίσου επιτυχημένοι ή δεν τα καταφέρνουν όλοι με την ίδια ισχύ. Ο καθένας πρέπει να δουλέψει με τις εσωτερικές διεργασίες και με ωριμότητα προκειμένου να καθιερώσει ενσυνείδητη επικοινωνία με το DNA.

Οι Ρώσοι ερευνητές δουλεύουν σε μία μέθοδο που δεν εξαρτάται από τους παράγοντες αυτούς και η οποία πάντα θα είναι αποτελεσματική, δεδομένης της χρήσης των κατάλληλων συχνοτήτων.

Επί εκατομμύρια χρόνια, η υπέρ-επικοινωνία εφαρμόζεται με επιτυχία στη φύση. Η οργανωμένη ροή της ζωής στις κοινωνίες των εντόμων το αποδεικνύει φανερά. Ο σύγχρονος άνθρωπος το γνωρίζει σ’ ένα πολύ πιο ανεπαίσθητο επίπεδο ως «διαίσθηση». Μπορούμε όμως και εμείς ν’ αξιοποιήσουμε πάλι τη δυνατότητα αυτή στο έπακρο.

Ένα παράδειγμα από τη φύση:

Όταν, από μία αποικία μυρμηγκιών απομακρύνεται η βασίλισσα, οι εργασίες συνεχίζονται πυρετωδώς και σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο.

Αν ωστόσο, η βασίλισσα πεθάνει, τότε κάθε εργασία της αποικίας παύει.

Κανένα μυρμήγκι δεν ξέρει τι να κάνει.

Προφανώς, η βασίλισσα εκπέμπει τα «σχέδια οικοδόμησης» ακόμη και από μακριά, μέσα από τη συλλογική συνείδηση των υποκειμένων της.

Εφόσον λοιπόν, είναι ζωντανή, μπορεί να είναι όσο μακριά θέλει.

Στον άνθρωπο, η υπέρ-επικοινωνία απαντά πιο συχνά όταν κάποιος αποκτήσει ξαφνικά πρόσβαση σε πληροφορίες εκτός της βάσης του. Τότε, αυτή η υπέρ-επικοινωνία βιώνεται ως έμπνευση ή ως διαίσθηση.

Για παράδειγμα, ο Ιταλός συνθέτης Giuseppe Tartini ένα βράδυ ονειρεύτηκε ότι ο διάβολος καθόταν στο κομοδίνο του και έπαιζε βιολί. Το επόμενο πρωί, ο Tartini συνέθεσε επακριβώς το κομμάτι από μνήμης, το οποίο ονόμασε «The Devil’s Trill Sonata» («η ψιθυριστή σονάτα του διαβόλου»).

Οι συγγραφείς Grazyna Gosar και Franz Blundorf, στο βιβλίο τους «Networked Intelligence» (απόδοση: «διαδικτυωμένη νοημοσύνη»), εξηγούν με ακρίβεια και διαύγεια τις συνδέσεις αυτές.

Οι συγγραφείς παραθέτουν επίσης, πηγές υποθέτοντας ότι σε πρωιμότερους χρόνους, η ανθρωπότητα, όπως ακριβώς τα ζώα, ήταν πιο συνδεδεμένη μέσα από τη συλλογική συνείδηση, δρώντας ομαδικά.

Προκειμένου ωστόσο, ν’ αναπτυχθούμε και να βιώσουμε την ατομικότητα, οι άνθρωποι έπρεπε να ξεχάσουμε σχεδόν παντελώς, την υπέρ-επικοινωνία.

Τώρα που είμαστε πλέον αρκετά στέρεοι στην ατομική μας συλλογικότητα, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο είδος συλλογικής συνείδησης, συγκεκριμένα μία μέσα από την οποία θα έχουμε πρόσβαση σ’ όλες τις πληροφορίες μέσα από το DNA μας, χωρίς να χρειάζεται αυτές ν’ αναγκαστούν ή να ελεγχθούν ως προς τη διάθεσή τους.

Πλέον γνωρίζουμε ότι, ακριβώς όπως στο διαδίκτυο, το DNA μας μπορεί να τροφοδοτεί τα ίδια του τα δεδομένα, ν’ ανασύρει δεδομένα από το δίκτυο και μπορεί να καθιερώσει συνδέσεις με άλλους συμμετέχοντες στο διαδίκτυο.

Η ίαση από μακριά, η τηλεπάθεια και η διαίσθηση από μακριά σχετικά με την κατάσταση ανθρώπων της οικογένειάς μας, μπορούν ως εκ τούτου να εξηγηθούν.

Επίσης, ορισμένα ζώα γνωρίζουν από μακριά πότε σκοπεύουν να επιστρέψουν τ’ αφεντικά στους.

Το γεγονός αυτό λοιπόν μπορεί να ερμηνευθεί εκ νέου και να εξηγηθεί μέσα από τις έννοιες της συλλογικής συνείδησης και της υπέρ-επικοινωνίας.

Κανενός είδους συλλογική συνείδηση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί λογικά σε διάρκεια χρόνου. Σε διαφορετική περίπτωση, θα επιστρέφαμε στο πρωτόγονο, αγελαίο ένστικτο που εύκολα χειραγωγείται.

Στη νέα χιλιετία, η υπέρ-επικοινωνία, σημαίνει κάτι αρκετά διαφορετικό: οι ερευνητές πιστεύουν ότι, αν οι άνθρωποι με πλήρη ατομικότητα αποκτούσαν ξανά συλλογική συνείδηση, τότε θ’ αποκτούσαν υπερδύναμη ώστε να δημιουργήσουν, ν’ αλλάξουν και να διαμορφώσουν τα πράγματα στη Γη.

Ολοένα και περισσότερα παιδιά με διαίσθηση γεννιούνται. Κάτι μέσα στα παιδιά αυτά τα οδηγεί όλο και πιο πολύ προς τη συλλογική συνείδηση του νέου είδους και πλέον δεν γίνεται να καταπιεστεί.

Όταν ενώνεται μεγάλος αριθμός ανθρώπων μέσα από την προσευχή ή τον διαλογισμό, όταν όλοι εστιάζουμε στο ίδιο αποτέλεσμα, τότε μπορούμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο.

Η αντίληψη ότι μπορούμε οι ίδιοι ν’ αλλάξουμε το DNA μας μέσα από τις λέξεις και τις δονήσεις μας είναι πλέον ένα γνωστό γεγονός. Οδηγούμαστε λοιπόν σε μία βελτίωση.

Όλες οι πληροφορίες έχουν αντληθεί από το βιβλίο «Vernetzte Intelligenz», των von Grazya Fosar και Franz Blundorf, προλογισμένο και σχολιασμένο από τον Baerbal.

Το βιβλίο μέχρι στιγμής είναι διαθέσιμο μόνο στα γερμανικά.

Δήλωση αποποίησης ευθύνης

Το περιεχόμενο του άρθρου μεταφέρει απόψεις που περιλαμβάνει το βιβλίο “Vemetze Intelligenze” όπως αυτές εκφράζονται στο άρθρο του ιστότοπου Universal Lighthouse και δεν συμπίπτουν αναγκαία με τις απόψεις του Flowmagazine.

Πηγή: Universal Lighthouse

Συντάκτης: Saky Koulibaly,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.