Εναλλακτικές Θεραπείες: Μια παλιά ιστορία με μέλλον
Οι εναλλακτικές θεραπείες βασίζονται στη βαθιά γνώση της παραδοσιακής ιατρικής όπως της Ελληνικής, της Κινέζικης και της Ινδικής. Κυρίως η βοτανοθεραπεία και η ομοιοπαθητική έχουν όλο και μεγαλύτερη αποδοχή τόσο από τους ίδιους τους ασθενείς, όσο και από γιατρούς και φαρμακοποιούς που είτε εξειδικεύονται στις εναλλακτικές θεραπείες ή τις χρησιμοποιούν επικουρικά και παράλληλα με τις σύγχρονες.
Οι εναλλακτικές θεραπείες και η δυτική ιατρική -όπως έχει εξελιχθεί- αν και έχουν μεγάλη συγγένεια, διχάζουν τους επιστήμονες. Οι πρώτες έχουν βάση τη γνώση της φύσης, ενώ η δεύτερη βασίζεται κυρίως στις εξελίξεις της βιοτεχνολογίας και βιοχημείας που και πάλι έχουν ως σημείο αναφοράς τις φυσικές διεργασίες των οργανισμών ή μικροοργανισμών που επίσης αποτελούν κομμάτι του φυσικού κόσμου που ζούμε.
Και οι δύο μορφές θεραπείας εμπεριέχουν τη δύναμη της ίασης. Οι Εναλλακτικές όμως θεραπείες κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος διότι θεωρούνται πιο ήπιες σε πολλές περιπτώσεις, πιο συμβατές με τον ανθρώπινο οργανισμό και εξίσου αποτελεσματικές.
Οι εναλλακτικές θεραπείες, μπορούν αποδεδειγμένα πλέον, τόσο εργαστηριακά όσο και πρακτικά, να περιορίσουν τον πόνο, να έχουν καταπραϋντική ή αντιβακτηριδιακή δράση στον οργανισμό μας, στο δέρμα και στους βλεννογόνους μας και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμη και για πρόληψη ασθενειών. Πάντα όμως γίνονται με την καθοδήγηση ειδικού για να αποφευχθούν αλληλεπιδράσεις με άλλες ουσίες ή πιθανές παρενέργειες.
Υπάρχουν ακόμα κάποιες επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα των εναλλακτικών θεραπειών διότι αποτελούν ένα ευρύ και σε πολλά σημεία ανεξερεύνητο ή ξεχασμένο στο χρόνο πεδίο, αλλά πλέον βρισκόμαστε στην εποχή που η επιστήμη αρχίζει και ρίχνει άπλετο φώς προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Ένας λόγος που οι εναλλακτικές θεραπείες κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος είναι ότι αντιμετωπίζουν εξατομικευμένα και συνολικά την κάθε περίπτωση στοχεύοντας στη θεραπεία του κάθε ατόμου και όχι στη νόσο γενικά.