Εν πλω για Κυκλάδες

Το Αιγαίο αποτελούσε πάντα σημείο αναφοράς για τους Έλληνες. Συνδεδεμένο άμεσα με διάφορες ιστορικές περιόδους του έθνους μας, έχει να παρουσιάσει ποικίλα δείγματα αρχιτεκτονικής από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα. Ειδικά τα Κυκλαδονήσια συνδυάζοντας το λευκό και το γαλάζιο γίνονται ένα με το φυσικό τοπίο και καλούν τον επισκέπτη σε κάθε περίοδο του χρόνου να τα επισκεφτεί και ειδικά τους μήνες από Απρίλιο έως Σεπτέμβριο. 

Είναι δύσκολο βέβαια σε λίγες γραμμές να αποτυπωθεί η ομορφιά τούτων των νησιών, των οποίων όλοι έχουμε περπατήσει τα πλακόστρωτα σοκάκια. Μια σύντομη μνεία όμως θα μας βοηθήσει να ταξιδέψουμε νοερά και να «μυρίσουμε» λίγο καλοκαίρι. 

Πάρος

Ξεκινώντας το ταξίδι μας πρώτος προορισμός είναι η Πάρος, το νησί που για τον καθένας μας είναι άρρηκτα δεμένο με κάποια περίοδο της ζωής του, είτε συνυφασμένο με την ξεγνοιασιά των φοιτητικών μας χρόνων είτε νησί χαλάρωσης και ξεκούρασης της ενήλικης ζωής μας. Η Παροικιά τουλάχιστον για μένα πάντα θα παραμένει ιδιαίτερη και αρχοντική και η Νάουσα ξεχωριστή για τους λάτρεις της διασκέδασης και του ξεφαντώματος. Από τα μοναδικά ορεινά χωριά της είναι οι Λεύκες, ένα χωριό που μένει αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου και ανέγγιχτο από την ταχύρρυθμη τουριστική ανάπτυξη. Βασικά χαρακτηριστικά του τοπίου στις Λεύκες είναι τα λευκά σοκάκια με τις βουκαμβίλιες που με το έντονο χρώμα τους δίνουν τη δική τους πινελιά, σκαρφαλώνοντας στους τοίχους των σπιτιών. Αν όμως ο επισκέπτης θέλει και κάτι εναλλακτικό δεν έχει παρά να επισκεφτεί την Αλυκή, ένα ψαροχώρι που βρίσκεται στο νοτιότερο μέρος του νησιού. Το γραφικό λιμανάκι με τις ψαρόβαρκες σε προσκαλεί να απολαύσεις τον καφέ σου ή ένα γεύμα με φρέσκο ψάρι και να κάνεις τη βουτιά σου στην παραλία με τα αρμυρίκια. Αν βρεθείς μάλιστα αρχές Αυγούστου στο νησί μην παραλείψεις τη γιορτή του ψαριού που γίνεται στην Αλυκή, μια από τις πιο παραδοσιακές γιορτές των Παριανών. 

Τήνος

Φεύγοντας από την Πάρο και πηγαίνοντας ακόμα πιο βόρεια φτάνουμε στην Τήνο, το νησί της Μεγαλόχαρης. Πέρα όμως από το ιδιαίτερο θρησκευτικό του χαρακτήρα η Τήνος έχει να αναδείξει χωριά με ξεχωριστή ομορφιά και με διαφορετικό χρώμα. Αλλά ορεινά και άλλα με θέα το Αιγαίο.  Ανάμεσά τους ο Πύργος ο τόπος καταγωγής καλλιτεχνών του Χαλεπά του Φιλιππότη και του Λύτρα. Η παρουσία του μαρμάρου είναι αισθητή στο χωριό. Αυτό που ξεχωρίζει είναι η κεντρική πλατεία του χωριού με τον γέροντα πλάτανο στη σκιά του οποίου μπορείς να απολαύσεις καφέ και γλυκό του κουταλιούήουζάκι με πικάντικους μεζέδες.

Μήλος

Κλείνοντας αυτή τη σύντομη περιήγηση ανοίγουμε πανιά για τη Μήλο, στο πιο νοτιοδυτικό άκρο των Κυκλάδων. Ένα νησί με φανταστικές παραλίες και εναλλαγές στο τοπίο με τα ηφαιστειογενή χαρακτηριστικά. Ένα από τα πιο γραφικά χωρία της το Κλήμα. Ψαροχώρι με ιδιαίτερα χρώματα στα σπίτια, τα Σύρματα όπως ονομάζονται τα χαρακτηριστικά διώροφα σπίτια των ψαράδων, χώροι προστασίας από την κακοκαιρία. Μην ξεχαστείς και δεν  παραμείνεις ως το ηλιοβασίλεμα για να αποθανατίσεις τη στιγμή… Και βέβαια δεν φεύγεις από τη Μήλο αν δεν ανέβεις στη γραφική Πλάκα που εντυπωσιάζει εξαρχής.  Το όνομά της το οφείλει στο επίπεδο έδαφος πάνω στο οποίο χτίστηκαν τα σπίτια των πρώτων κατοίκων της, όταν πλέον το Κάστρο δεν είχε πλέον τη δυνατότητα να τους στεγάσει. Τα πλακόστρωτα σοκάκια, τα μικρά τουριστικά μαγαζάκια καλούν τον περιηγητή να τα επισκεφτεί. Δεν πρέπει να παραλείψεις μια βόλτα στο Ενετικό κάστρο του 13ου αιώνα στον λόφο του Προφήτη Ηλία, το οποίο  δεν περιβαλλόταν από τείχη όπως συνέβαινε με  τα περισσότερα κάστρα των Κυκλάδων, αλλά προστατευόταν από τα ίδια τα σπίτια. Μπορεί σήμερα να μην κατοικείται αλλά η θέα είναι απίστευτη. 

Νησιά των Κυκλάδων. Μοναδικά, ιδιαίτερα, μικρές πινελιές στον Αιγαιοπελαγίτικο πίνακα. Σοκάκια που λούζονται από το φως του ήλιου, παραλίες που δεν θες να αποχωριστείς και αναμνήσεις με ηλιοβασιλέματα ή ανατολές. Δεν είναι τυχαίο που ο Οδυσσέας Ελύτης είχε περιγράψει με τον δικό του απαράμιλλο τρόπο τούτο τον τόπο …

«Ἀπὸ τοὺς πολύποδες τῶν κρητικῶν ἀγγείων ἢ

τὰ φτερόψαρα τῶν πρόσφατων τοιχογραφιῶν τῆς Σαντορίνης,

ἀπὸ τὸ θαλασσινὸ ἀνάμεσα σὲ δυὸ κολῶνες ἄνοιγμα κάποιου ναοῦ

ἢ τὸ γεωμετρικὸ καθήλωμα ἑνὸς αὐλητῆ σὲ μάρμαρο παριανό,

ξεσηκώνεται, σὰν ἀέρα ςἐλαφρότατου γραιγολεβάντε, κάποια αἴσθηση «ἅγια», ὅπως θὰ λέγαμε πρωθύστερα…»

από το  «Σχέδιο γιὰ μίαν εἰσαγωγὴ στὸ χῶρο τοῦ Αίγαίου»

Συντάκτης: Νίκη Σταματοπούλου,

Influence:

Είμαι Φιλόλογος – απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας στο ΕΚΠΑ. Το 2013 απέκτησα την εξειδίκευση της Ειδικής Παιδαγωγού…