Η 1η Δεκεμβρίου του 1955 είναι από τις πιο καθοριστικές ημερομηνίες στη νεότερη αφροαμερικάνικη ιστορία. Η Rosa Parks αρνείται να …
Emmeline Pankhurst: Ένας ισόβιος αγώνας για τη γυναίκα – Μέρος Α’
Μία εκ των ηγετικών μορφών για τον φεμινισμό, το όνομά της είναι συνυφασμένο με τον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, με το μεγαλύτερο μέρος αυτού να επικεντρώνεται στο δικαίωμα ψήφου, το οποίο στερούνταν οι γυναίκες μέχρι σχετικά πρόσφατα.
Όσο προχωρούν τα χρόνια τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στην ισότητα των δύο φύλων όσον αφορά τα δικαιώματα. Κι όμως, πριν όχι και τόσα πολλά χρόνια, πολλά πράγματα που πλέον μπορούν να κάνουν οι γυναίκες όχι απλά δεν ήταν εφικτά, ήταν αδιανόητα. Η Emmeline Pankhurst ήταν μία από τις ηγέτιδες του κινήματος για την κατάκτηση του δικαιώματος ψήφου για τις γυναίκες και ίσως η πιο καθοριστική μορφή του φεμινιστικού αγώνα στον 20ο αιώνα.
Η Pankhurst γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1858 στο Μάντσεστερ της Αγγλίας. Ήταν κόρη του Robert Goulden και της Sophia Crane. Η μητέρα της ήταν φανατική φεμινίστρια, υπέρμαχος του αγώνα για την κατάκτηση του δικαιώματος της ψήφου, η οποία σαφώς επηρέασε τον τρόπο σκέψης της Emmeline. Φοίτησε στο Manchester School και ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή της στο Παρίσι, σε ηλικία 15 ετών.
Το 1870, ο Richard Marsden Panhurst, δικηγόρος και μέλλοντας σύζυγος της Emmeline, συντάσσει τον πρώτο νόμο περί ιδιοκτησίας για τις παντρεμένες γυναίκες. Παντρεύονται το 1879, παρότι τους χωρίζουν 24 χρόνια. Το 1880 γεννιέται η πρώτη τους κόρη, Christabel Harriette, και το 1882 η δεύτερη, Sylvia.
Το 1889 η Emmeline γίνεται ιδρυτικό μέλος της Women’s Franchise League, μιας βρετανικής οργάνωσης η οποία αποσκοπούσε στο να εξασφαλίσει το δικαίωμα ψήφου για ορισμένες παντρεμένες γυναίκες στις τοπικές εκλογές. Την ίδια χρονιά, ο σύζυγός της αποβιώνει από διάτρητο έλκος. Το 1894, η οργάνωση απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων της – οι γυναίκες κερδίζουν το δικαίωμα να ψηφίσουν στις τοπικές εκλογές. Όχι όμως στις κοινοβουλευτικές.
O αγώνας δεν είχε τελειώσει. Το 1903 η Emmeline ιδρύει την Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών (Women’s Social and Political Union) στο Μάντσεστερ. Δύο χρόνια αργότερα, η μεγάλη της κόρη και άλλο ένα μέλος της Ένωσης, η Annie Kenney, φυλακίζονται. Αιτία ήταν το ότι τάραξαν μία συνάντηση του Φιλελεύθερου Κόμματος, επιτέθηκαν στους αστυνομικούς και αρνήθηκαν να πληρώσουν τα πρόστιμά τους.
Το 1906 οι δραστηριότητες της Ένωσης οργανώνονται πλέον από το Λονδίνο. Πολλές πορείες και συγκεντρώσεις λαμβάνουν χώρα κάνοντας τους φιλελεύθερους υποψήφιους να στοχοποιούνται κατά τη διάρκεια των εκλογών. Οι γυναίκες επεμβαίνουν στις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου και η Daily Mail τις περιγράφει χλευαστικά ως “σουφραζέτες” – άλλο που εκείνες υιοθέτησαν τον χαρακτηρισμό με μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια. Τέσσερα χρόνια μετά, αφού η Emmeline έχει ήδη φυλακιστεί τρεις φορές το 1908, αυτή και οι συναγωνίστριές της επιχειρούν να συναντήσουν τον τότε πρωθυπουργό Herbert Asquith προκειμένου να συζητήσουν το γιατί απορρίφθηκε το νομοσχέδιο που θα έδινε στις γυναίκες δικαίωμα ψήφου. Η αστυνομία απαγορεύει στην Pankhurst την είσοδο στη Βουλή, οδηγώντας σε επεισόδια, αφού πάνω από 100 γυναίκες συλλαμβάνονται για επίθεση στις αστυνομικές δυνάμεις.
Και ο αγώνας (φυσικά) συνεχίζεται…