Η «Ευτυχία» σε σκηνοθεσία Αγγέλου Φραντζή και με μουσική του Μίνωα Μάτσα, είναι αναμφίβολα η κινηματογραφική επιτυχία του ελληνικού σινεμά …
Ελληνικές ταινίες που θα προβληθούν σε επανάληψη στους θερινούς κινηματογράφους
Έπειτα από απόφαση της κυβέρνησης, τα θερινά σινεμά θα ανοίξουν τις πόρτες τους και αυτό το καλοκαίρι, προσαρμοσμένα στις νέες συνθήκες μέσα στην πανδημία. Ποιες ελληνικές ταινίες θα δούμε σε επανάληψη;
Η φετινή χρονιά ήταν αρκετά δύσκολη για τους κινηματογράφους και το σινεμά γενικότερα. Την 1η Ιουνίου, όμως, οι σινεφίλ θα αποκτήσουν ξανά τη δυνατότητα να απολαύσουν μια ταινία στο θερινό σινεμά της περιοχής τους. Τα πράγματα, βέβαια, θα είναι διαφορετικά, καθώς θα πρέπει να τηρούνται αποστάσεις και μέτρα προστασίας της υγείας, ενώ η πληρότητα στο σινεμά δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 40% για ευνόητους λόγους.
Οι ελληνικές εταιρείες διανομής προσφέρουν συνολικά 100 ταινίες για το καλοκαίρι του 2020, στις οποίες περιλαμβάνονται επανακυκλοφορίες ταινιών που αναβλήθηκαν ή διέκοψαν την προβολή τους την άνοιξη, λόγω της πανδημίας, αλλά και πολυαναμενόμενες πρεμιέρες. Οι ελληνικές ταινίες που αναμένονται να προβληθούν σε επανάληψη είναι οι εξής:
- “Ευτυχία” του Άγγελου Φραντζή
Ένα κορίτσι μικροπαντρεμένο ταξιδεύει από το Αϊδίνι στην Ελλάδα με τη μητέρα και τις δυο της κόρες. Στο πλοίο του ξενιτεμού παίρνει απόφαση να μην αφήσει τη ζωή να την προσπεράσει αλλά να τη ζήσει όπως θέλει. Μία ταινία για την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, έναν γνωστό-άγνωστο θρύλο της ελληνικής μουσικής. Θεωρείται η μεγαλύτερη στιχουργός της χώρας, μια ποιήτρια που αντιπαρέθετε την ευαισθησία και την έμπνευση στην ωμότητα της εποχής της, για να υπερβεί το στενό πλαίσιο του σουξέ που σιγοψιθυρίζεται και να το ανυψώσει σε επίπεδο διαχρονικής επωδού, εγγεγραμμένο στη συλλογική μνήμη ενός λαού, καθώς προέρχεται κατευθείαν από την ψυχή του.
- “Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς” του Γιάννη Οικονομίδη
Η εικόνα ενός κύκλου επανέρχεται διαρκώς στις ταινίες των αδελφών Κοέν, ταυτιζόμενη με την έννοια του κενού και, κατ’ επέκταση, της άδειας από κάθε νόημα πράξης ή επιθυμίας των χαρακτήρων τους, οι οποίοι τις περισσότερες φορές φορτώνουν ένα στρογγυλό αντικείμενο (ένα χούλα χουπ, ένα νόμισμα ή ένα CD, μια μπάλα του μπόουλινγ κ.ά.) με αδικαιολόγητη σημασία, στήνοντας γύρω του ένα γαϊτανάκι παρεξηγήσεων που θα τους καταστρέψει. Αυτό το μοτίβο δανείζεται και ο Γιάννης Οικονομίδης στην “Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς”, όπου μέσα στην τρύπα του τίτλου πέφτουν όλα τα ασυγκράτητα πάθη, τα οργανωμένα σχέδια και τα μεγαλόσχημα όνειρα της ελληνικής επαρχίας. Λίγο έξω από τη Λαμία, λοιπόν, όλα αυτά στριμώχνονται γύρω από την Όλγα και τον Μάνο. Σύζυγος του εργοστασιάρχη αλουμινίου Ηρακλή Σκυλογιάννη αυτή, πρώην λαϊκός τραγουδιστής και νυν ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου εκείνος, είναι ένα παράνομο ζευγάρι του οποίου η σχέση δεν αργεί να γίνει βούκινο στο μικρόκοσμό τους. Η Όλγα όμως είναι αποφασισμένη για το επόμενο βήμα και έτσι εγκαταλείπει τον άντρα της, παίρνοντας μαζί της και ένα εκατομμύριο ευρώ. Ο Μάνος, χωρίς να ξέρει για τα λεφτά, την κρύβει σε ένα απομονωμένο εξοχικό, αλλά ο Σκυλογιάννης έχει αποφασίσει να πάρει αιματηρή εκδίκηση.
- “Ενήλικοι στην Αίθουσα” του Κώστα Γαβρά
Πίσω από κλειστές πόρτες διαδραματίζεται μια παγκόσμια ιστορία: εκείνη ενός λαού παγιδευμένου σε ένα κολοσσιαίο χρέος. Μια επιβεβλημένη λιτότητα ενάντια στην ανθρωπιά και την επιβίωση. Μια ιστορία, όπου ο καθένας παίζει τον δικό του ρόλο, όπου οι χαρακτήρες δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί αλλά καθοδηγούμενοι από τις συνέπειες της δικής τους αντίληψης για το τι είναι σωστό να κάνουν. Μια ασφυκτική παγίδα, στην οποία οι ήρωες οδηγούνται στη διχόνοια. Η ταινία του Κώστα Γαβρά που παρουσιάζει τα γεγονότα πριν από το δημοψήφισμα του 2015, μετά την κριτική που δέχτηκε τον χειμώνα στις κινηματογραφικές αίθουσες, παίζεται σε επανάληψη και αυτό το καλοκαίρι στα θερινά σινεμά.