Εκπαίδευση και εθελοντισμός στις πρώτες βοήθειες: Μια πράξη ενσυναίσθησης

Όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια πληροφορούμαστε για νέους ανθρώπους που πεθαίνουν από ανακοπή. Αυθόρμητα γεννιέται η σκέψη ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορεί και να είχαν σωθεί αν εκείνη τη στιγμή βρισκόταν δίπλα τους κάποιος που να γνωρίζει Βασική Υποστήριξη Ζωής και ξεκινούσε άμεσα Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση.

Πόσοι όμως έχουν εκπαιδευτεί και γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν σε μια τέτοια περίπτωση; Η καρδιακή ανακοπή είναι η 3η αιτία θανάτου παγκοσμίως και η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην παροχή Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης.

Ωστόσο, πρόσφατα δεδομένα από το εξωτερικό αλλά και από την Ελλάδα δείχνουν ότι η κατάσταση αυτή έχει αρχίσει σιγά σιγά να αλλάζει. Διάφοροι φορείς που λειτουργούν υπό το πρίσμα του εθελοντισμού (Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, ΕΚΑΒ, Ελληνική ομάδα διάσωσης, Ανθρωπιστικός οργανισμός KIDS SAVE LIVES) πραγματοποιούν εκπαιδευτικά σεμινάρια Πρώτων Βοηθειών, τόσο σε πολίτες όσο και σε μαθητές.

Μάλιστα έχει αρχίσει να αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που επανέρχονται στη ζωή χάρη στην άμεση ανταπόκριση εκπαιδευμένων πολιτών, ακόμη και μαθητών. Αξίζει να σημειωθεί στο σημείο αυτό η μεγάλη συμβολή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τις Πρώτες Βοήθειες που οργανώνονται και υλοποιούνται στα σχολεία στο πλαίσιο του εργαστηρίου δεξιοτήτων και έχουν ως στόχο την ευαισθητοποίηση και την εκπαίδευση των μαθητών στις Πρώτες Βοήθειες και καλλιεργούν την ενσυναίσθηση.

Τι είναι όμως η ενσυναίσθηση; Ενσυναίσθηση με απλά λόγια είναι να μπορεί να μπαίνει κάποιος στη θέση του άλλου. Σημαίνει να είναι σε θέση να αναγνωρίσει την εσωτερική κατάσταση του άλλου, να φαντάζεται πώς νιώθει και πώς σκέφτεται το άτομο που έχει απέναντί του και να υιοθετεί την αντίστοιχη στάση σύμφωνα με όσα παρατηρεί.

Πρόκειται για μία ικανότητα που μπορεί να είναι είτε έμφυτη, το άτομο δηλαδή να την αποκτά καθώς ωριμάζει, είτε επίκτητη, να την αποκτά δηλαδή μέσω της μάθησης και της εξάσκησης. Η
ενσυναίσθηση συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τον εθελοντισμό, ο οποίος επικεντρώνεται στη βοήθεια προς ένα άτομο ή μια ομάδα χωρίς υλική ανταμοιβή.

Το πρώτο βήμα για να ασχοληθεί κάποιος με τον εθελοντισμό είναι να μπει στη θέση του άλλου, να δει στον συνάνθρωπό του τον εαυτό του. Επομένως, για να εμπλακεί κανείς σε εθελοντικές δραστηριότητες είναι απαραίτητη η ικανότητα της ενσυναίσθησης.

Η εμπλοκή σε εθελοντικές δραστηριότητες που αφορούν την παροχή Πρώτων Βοηθειών έχει πολλαπλά οφέλη. Εκτός από τις γνώσεις και τις δεξιότητες που αποκτά, ο εθελοντής αναπτύσσει μαθησιακές δεξιότητες που σχετίζονται με τη διαχείριση του χρόνου, την ικανότητα ολοκλήρωσης ενός έργου, την ανάληψη ευθυνών και πρωτοβουλιών για την επίλυση προβλημάτων.

Ακόμη, αναπτύσσονται τα αισθήματα της αλληλεγγύης, της προσφοράς και της κοινωνικής ευθύνης. Το άτομο αποκτά εμπειρίες, νιώθει τη χαρά της δημιουργικότητας και της ικανοποίησης και κατά
συνέπεια ενισχύεται η αυτοεκτίμησή του.

Τέλος, η ενασχόληση με τον εθελοντισμό συμβάλλει στην πρόληψη παραβατικών μορφών συμπεριφοράς και καταχρήσεων.

Συνοψίζοντας, η συμμετοχή σε προγράμματα εκπαίδευσης στη Βασική Υποστήριξη Ζωής και η εθελοντική δράση στην παροχή Πρώτων Βοηθειών δίνει τη δυνατότητα στους εθελοντές να βοηθήσουν ώστε να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή.

Η ανθρώπινη ζωή έχει αξία και είναι σημαντικό να υπάρχουν άνθρωποι εκπαιδευμένοι που θα ανταποκριθούν άμεσα όταν παραστεί ανάγκη. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους μπορείς να γίνεις κι εσύ! Η δύναμη είναι στα χέρια σου! Εκπαιδεύσου, γίνε εθελοντής και σώσε μια ζωή!

Πηγές

Συντάκτης: Αθανασία Ζημιλιάγκου,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.