Είχατε σκεφτεί ποτέ ότι υπάρχουν λουλούδια για… φάγωμα; Ακολουθεί μία λίστα από εδώδιμα άνθη, τα οποία μπορούν να προσθέσουν στα …
Εδώδιμα λουλούδια – Μέρος Γ
Είχατε σκεφτεί ποτέ ότι υπάρχουν λουλούδια για… φάγωμα; Ακολουθεί μία λίστα από εδώδιμα άνθη, τα οποία μπορούν να προσθέσουν στα πιάτα σας όχι μόνο χρωματικές αλλά και γευστικές νότες. Συνεχίζουμε στο 3ο και τελευταίο μέρος του άρθρου για να γνωρίσουμε μια εντυπωσιακή ποικιλία εδώδιμων λουλουδιών.
Αν χάσατε το 1ο μέρος του άρθρου μπορείτε να το δείτε εδώ και το 2ο εδώ.
Κατιφές ή ταγέτης: Ο γαλλικός (Tagetes patula) και ο αφρικανικός κατιφές (Tagetes erecta) βγάζουν άνθη, τα οποία είναι βρώσιμα, αλλά η έντονη μυρωδιά τους δρα αποτρεπτικά. Ο αφρικανικός κατιφές χρησιμοποιείται στην Ευρώπη ως χρωστικό τροφίμων, αλλά στις ΗΠΑ είναι εγκεκριμένος μόνο ως προσθετικό τροφής των πουλερικών. Ωστόσο, ο ταγέτης ο λεπτόφυλλος (Tagetes tenuifolia) ή χρυσαφένιος κατιφές έχει δροσερή γεύση εσπεριδοειδούς, και ειδικά λεμονιού, ενώ τα πέταλά του ταιριάζουν σε σαλάτες και ιδιαίτερα ποτά.
Μέντα (Mentha spp.): Όλες οι ποικιλίες της μέντας έχουν βρώσιμα φύλλα με τη χαρακτηριστική γεύση, η οποία μπορεί να έχει άρωμα γλυκό ή σαν λεμόνι, ενώ μπορεί γευστικά να έχει έντονες σοκολατένιες νότες, ανάλογα με το είδος.
Τροπαίολο (Tropaeolum majus): Όλα τα είδη του φυτού αυτού παράγουν βρώσιμα φύλλα και λουλούδια. Ακόμη και οι φρέσκοι σπόροι του μπορούν να συντηρηθούν σε άλμη, όπως η κάππαρη. Συγγενεύει με τα κραμβοειδή, όπως είναι το λάχανο, το κουνουπίδι, το μπρόκολο, το σινάπι κ.ά. Όλα τα μέρη του τροπαίολου έχουν ευχάριστη, γλυκιά και πιπεράτη γεύση. Τα λουλούδια του μπορούν ολόκληρα να διακοσμήσουν σαλάτες και μία γκάμα άλλων φαγητών. Αφαιρέστε τον βοτρυοειδή σχηματισμό στο οπίσθιο τμήμα του άνθους: Αυτό είναι το νεκτάριο και ενδέχεται να κρύβει μικρά έντομα.
Πανσές (Viola x wittrockiana): Τα λουλούδια του γνωστού πανσέ είναι εδώδιμα και πολύ διακοσμητικά. Τα πέταλα έχουν ανεπαίσθητη γεύση, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ολόκληρο το λουλούδι. Έχει μία ελαφριά νότα χορταριού στη γεύση και θυμίζει μέντα, καθιστώντας το ιδανικό για φρουτοσαλάτες.
Αρακάς (Pisum sativum): Ο βρώσιμος αρακάς βγάζει εδώδιμα λουλούδια, τα οποία στολίζουν εξαίσια τις σαλάτες. Σερβίρετε ένα μείγμα με όλα τα μέρη του φυτού: αρακά με τους λοβούς, βλαστούς και κελύφη, γαρνιρισμένα με μερικά άνθη.
Προσοχή: Το διακοσμητικό φυτό μοσχομπίζελο είναι δηλητηριώδες.
Φλοξ η ανθηλοφόρος (Phlox paniculata): Βεβαιωθείτε ότι πρόκειται για την ψηλή ανθηλοφόρο και όχι για την ετήσια, που είναι αναρριχητική και μη βρώσιμη. Η ανθηλοφόρος φλοξ βγάζει λουλούδια ροζ και λευκά με πέντε πέταλα, που έχουν μία ευχάριστη, πιπεράτη γεύση. Τα άνθη δείχνουν υπέροχα και δίνουν εξαιρετική γεύση στις φρουτοσαλάτες.
Νυχτολούλουδο ή πρίμουλα (Primula vulgaris): Έχει άγευστα αλλά πολύχρωμα λουλούδια. Αξίζει να καλλιεργηθεί, ώστε με τα πέταλα των λουλουδιών να γαρνίρετε τις καλοκαιρινές σαλάτες. Επίσης, τα μπουμπούκια μπορούν να γίνουν τουρσί, να μαγειρευτούν στον ατμό ή να ζυμωθούν σε κρασί.
Άγριο Καρότο (Daucus carota): Παράγει ψηλά σκιάδια με εξαίσια μικροσκοπικά λευκά λουλούδια, καθένα τους με πυρήνα σε άλικο χρώμα. Αν και το φυτό αυτό καλλιεργείται για τα διακοσμητικά, εδώδιμα λουλούδια του, μπορεί να διασταυρωθεί με το συγγενικό του καρότο. Συνεπώς, αν τυχαίνει να καλλιεργείτε καρότα με σκοπό να φυλάξετε σπόρους, αποφύγετε να καλλιεργείτε παράλληλα και άγριο καρότο. Τα λουλούδια του έχουν μία ήπια, χαρακτηριστική γεύση καρότου. Βεβαιωθείτε απολύτως ότι το φυτό που συλλέγετε δεν είναι το δηλητηριώδες ζιζάνιο μαγκούτα ή κώνειο (Conium maculatum), με το οποίο μοιάζει πολύ: Οι βλαστοί του άγριου καρότου έχουν τριχίδια, ενώ το κώνειο έχει απαλούς, κοίλους βλαστούς με μοβ κηλίδες.
Τριαντάφυλλο (Rosa spp.): Μία ακόμη απροσδόκητη προσθήκη στη λίστα με τα εδώδιμα λουλούδια είναι το τριαντάφυλλο. Παρ’ όλο που τα πέταλά του αναδίδουν έντονο άρωμα, η γεύση τους είναι διακριτικότερη και ελαφρώς φρουτένια, με περίπλοκες ελαφρές νότες, ανάλογα με την ποικιλία και τις συνθήκες του εδάφους. Τα πέταλα όλων των τριαντάφυλλων τρώγονται, αφού πρώτα απομακρυνθεί η πικρή λευκή βάση του καθενός. Βεβαιωθείτε ότι τα τριαντάφυλλα είναι αποκλειστικά από αξιόπιστο, βιολογικά καλλιεργημένο κήπο, καθώς σχεδόν σε όλα τα φυτώρια χρησιμοποιούνται παρασιτοκτόνα.
Δεντρολίβανο (Rosmarinus officinalis): Χρειάζονται επιδέξια δάχτυλα για τη συλλογή των έντονα αρωματικών ανθών του δεντρολίβανου ανάμεσα από τα σφιχτοδεμένα φύλλα. Τα τελευταία περιέχουν περισσότερο αιθέριο έλαιο σε σχέση με τα λουλούδια, όμως γευστικά μοιάζουν πολύ. Τα λουλούδια έχουν χρώμα από βαθύ μπλε έως ροζ, ανάλογα με τη σύσταση του εδάφους.
Κνήκος ή κάρθαμος ο βαφικός (Carthamus tinctorius): Τα κίτρινα αποξηραμένα φύλλα πωλούνται ως μεξικανικό σαφράν και χρησιμοποιούνται όπως το σαφράν ως χρωστική ουσία τροφίμων. Εναλλακτικά, τα φρέσκα πέταλά του μπορούν να προστεθούν σε σαλάτες, σούπες και σάλτσες, καθώς έχουν μία μοναδική, πολύ ήπια γεύση.
Φασκόμηλο (Salvia officinalis): Το βαθιά μπλε λουλούδια του προσδίδουν μία ενδιαφέρουσα, ήπια και χαρακτηριστική γεύση φασκόμηλου στις σαλάτες και τα εύγευστα πιάτα. Βγάλτε τα σωληνοειδή λουλούδια από τους μίσχους και κάντε χρήση τους με φειδώ, καθώς έχουν έντονη γεύση.
Κόκκινο φασόλι Ισπανίας (Phaseolus coccineus): Τα λουλούδια έχουν ζωηρό κόκκινο χρώμα και είναι πεντανόστιμα. Είναι εξαιρετική πρόταση γαρνιρίσματος σε σούπες και σαλάτες, δημιουργώντας μία οπτική πανδαισία.
Λάπαθο (Rumex acetosa): Όπως τα φύλλα του, έτσι και τα λουλούδια του έχουν έντονη γεύση λεμονιού και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σαλάτες ή σάλτσες. Η γεύση τους οφείλεται στο οξαλικό οξύ, γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγονται από άτομα με παθήσεις στα νεφρά ή με ρευματισμούς.
Κολοκύθα: Τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά λουλούδια όλων των ποικιλιών της κολοκύθας είναι εδώδιμα και έχουν την ανάλαφρη, χαρακτηριστική γεύση της. Προτείνεται να χρησιμοποιούνται μόνο τα αρσενικά λουλούδια, αφού από αυτά δεν παράγονται καρποί. Μπορούν να προστεθούν σε σαλάτες ή να γίνουν γεμιστά, με υλικά όπως χορταρικά και κατσικίσιο τυρί, και στη συνέχεια να τηγανιστούν, όπως σε ένα ελαφρύ πιάτο τεμπούρα (γιαπωνέζικο πιάτο με θαλασσινά και λαχανικά). Στο Διαδίκτυο υπάρχουν πολλές συνταγές με άνθη κολοκύθας.
Ηλιοτρόπιο (Helianthus annuus): Δεν είναι ευρέως γνωστό ότι τα μπουμπούκια του μπορούν να μαγειρευτούν ολόκληρα στον ατμό ή να σοταριστούν σε βούτυρο. Η γεύση τους θυμίζει αγκινάρα. Εναλλακτικά, τα πέταλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σούπες και σαλάτες, ενώ η γεύση τους είναι ελαφρώς πικρή.
Βιολέτα ή μενεξές (Viola spp.): Πολλές ποικιλίες του φυτού αυτού είναι κατάλληλες για τη διακόσμηση πιάτων. Υπάρχει πλούσια γκάμα από γλυκές, αρωματικές γεύσεις και ευρεία παλέτα χρωμάτων. Μερικά από τα πιο μικροσκοπικά λουλούδια αποτελούν τις καλύτερες πινελιές σε κέικ, ποτά και σαλάτες.
Πηγή: West Coast Seeds. Διαβάστε το πρωτότυπο άρθρο εδώ.
