Οι δυσκολίες της φιλίας στα κορίτσια της εφηβείας
Οι ποιητές, που αφουγκράζονται την εποχή τους μέσα από εσωτερικές διαδικασίες, έχουν πει πως ζούμε σε έναν «άφιλο» κόσμο.
Οι μεγαλύτεροι ήδη έχουμε κάνει τις διαπιστώσεις μας στον τομέα των ανθρωπίνων σχέσεων, των συναισθημάτων και της φιλίας, ενώ οι έφηβοι αγωνίζονται να δημιουργήσουν μεγάλες και δυνατές φιλίες.
Ωστόσο επειδή τα δύο φύλα έχουν διαφορετική χρονική στιγμή στην ψυχολογική τους ωρίμανση τα κορίτσια μπαίνουν σε αυτή την αναζήτηση πιο νωρίς και με ιδιαίτερες αξιώσεις και προβλήματα.
Συνήθως οι νεαρές κοπέλες περίπου στην Β΄ τάξη του Γυμνασίου αρχίζουν να επαναπροσδιορίζουν τις φιλίες τους και να ζητούν να βρουν εκείνη την φίλη στην οποία θα εμπιστευτούν τα μεγάλα μυστικά της ζωής τους. Ζητούν πολλά και τα δίνουν όλα, με αποτέλεσμα να απογοητεύονται εύκολα, διότι το απόλυτο το οποίο ψάχνουν – λόγω ηλικίας – αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει. Επίσης σε αυτή την ηλικία ολοκληρώνουν την βιολογική αλλαγή τους αφήνοντας πίσω την παιδικότητα και είναι λογικό να θέλουν και νέες εμπειρίες ζωής. Οι παιδικές φίλες είτε υπάρχουν παροπλισμένες δίπλα τους, είτε χάνονται και αντικαθίστανται με καινούργιες που στα μάτια τους φαντάζουν ιδανικές.
Φυσικά δεν πρέπει να αγνοηθεί και το γεγονός ότι τα έφηβα κορίτσια απογαλακτίζονται από την μητέρα-φίλη πλέον και αναζητούν να την αντικαταστήσουν με κάτι αντίστοιχο σε ωριμότητα αλλά πιο δικό τους ηλικιακά.
Αν φυσικά συμπεριληφθεί σε αυτές τις αναζητήσεις τους και το ξύπνημα του ερωτισμού τους, τότε η ύπαρξη μια «κολλητής» είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και αναγκαία.
Η φιλία άλλωστε είναι σημαντική γενικά και η χρησιμότητα και η αξία της έχει υπογραμμιστεί από φιλοσόφους και ψυχολόγους διαχρονικά.
Στις νεαρές κοπέλες όμως του σήμερα, η φιλία είναι αναγκαία αλλά τις δυσκολεύει πολύ. Αυτό συμβαίνει γιατί ούτως ή άλλως τα κορίτσια αυτά ζουν σε μια εποχή που η τεχνολογία διευκολύνει πολύ τις επικοινωνίες και αρκετές φορές υποκαθιστά ακόμα και τις ανθρώπινες σχέσεις. Νομίζοντας πως όλα γίνονται και εξελίσσονται στην ανθρώπινη ζωή όπως στον κόσμο της οθόνης που κυριαρχεί στη ζωή τους, αναζητούν αντίστοιχες φίλες που θα κάνουν για αυτές ό,τι και οι εικονικές φιγούρες που παρακολουθούν στα λαπ-τοπ ή τις τηλεοράσεις τους.
Άλλωστε μιλάμε για ευαίσθητα και καλομαθημένα παιδιά που φροντίζει η οικογένεια να τα περιφρουρεί απομακρύνοντάς τα από πρακτικά και ψυχολογικά προβλήματα. Έτσι τα κορίτσια αυτά δεν έχουν αντιμετωπίσει την άρνηση και τη στέρηση, με αποτέλεσμα όταν τους συμβαίνει μία φίλη να τους αρνείται κάτι, εκείνες να νομίζουν πως αυτό είναι κακία και έλλειψη διάθεσης της απέναντι φίλης να τις αποδεχτεί.
Παρατηρείται ακόμα το φαινόμενο τα πιο δημοφιλή κορίτσια του σχολικού περιβάλλοντος να έλκουν τις συνομήλικές τους και να θέλουν όλες για φίλη την πιο όμορφη, την πιο έξυπνη ή και αυτή που έχει «αξία» στα μάτια των αγοριών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα κάποια κορίτσια που δεν μπαίνουν στον κύκλο της «διάσημης» κοπέλας να αισθάνονται ανίκανες και να υποβιβάζουν την αξία τους και να χάνουν την αυτοπεποίθησή τους.
Όλες αυτές οι δυσκολίες δημιουργούν άγχος στις έφηβες και τις αναγκάζουν να αλλάζουν συχνά τις φίλες, ενώ ζουν ιδιαίτερα δράματα στην ψυχή τους όταν αντιλαμβάνονται συμπεριφορές και πρακτικές από τη μεριά της φίλης που δεν τις ικανοποιούν.
Όλα αυτά ωστόσο δεν πρέπει να προβληματίζουν τις μητέρες κυρίως, οι οποίες λόγω ιδιότητας και ρόλου αντιλαμβάνονται αυτές τις καταστάσεις και δέχονται τα ψυχολογικά ξεσπάσματα των κοριτσιών τους. Σίγουρα δεν είναι ευχάριστα συμβάντα, αλλά είναι απολύτως συμβατά με την ηλικία, τον τρόπο που έχουν μεγαλώσει και τα πρότυπα ζωής που έχουν οι έφηβες σήμερα.
Το πιο φυσιολογικό είναι όλα αυτά να συμβαίνουν, να εξελίσσονται και να γίνονται παραδείγματα ζωής και εμπειρία για τις νέες αυτές γυναίκες που σε λίγα χρόνια θα αντιμετωπίσουν το σκληρό και αληθινό πρόσωπο της ζωής.
