Αυτοί οι ανεκπλήρωτοι έρωτες…

Συντάκτης: Νίκη Σταματοπούλου

Ανεκπλήρωτοι έρωτες… Γιατί μένουν πάντα χαραγμένοι μέσα μας; Τι είναι αυτό που τους κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς;

Ανεκπλήρωτοι έρωτες…μοιάζουν με ιστορίες που ξεπήδησαν μέσα από τις σελίδες κάποιου μυθιστορήματος ή με το σενάριο κάποιας ταινίας vintage. Τότε που η ηρωίδα καθόταν στον πλευρό του πρωταγωνιστή μέσα σε ένα διθέσιο που διέσχισε την «Cote d azur» ή την «Cinque terre», έχοντας  ένα δεμένο μαντήλι στο λαιμό που σε κάποια στροφή το έπαιρνε ο άνεμος…

Θα μου πείτε άλλες εποχές. Εποχές που οι άνθρωποι δεν ήταν εθισμένοι στην τεχνολογία, που η ζωή μας δεν ήταν ένα θέμα σε κάποιο «story», που  η καθημερινότητα, οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και το κυνήγι του χρήματος δεν εκμηδένιζαν  το ρομαντισμό. 

Μιλώντας λοιπόν για τον ανεκπλήρωτο έρωτα πολλοί τον ταυτίζουν με τον Πλατωνικό έρωτα. Mόνο που στον Πλάτωνα ο Έρωτας είναι μια ιδέα με σκοπό την ανοδική πορεία του ατόμου για την κατάκτηση του Αγαθού. Άρα ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι εκείνος που έμεινε ανέκφραστος και θαμμένος βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή. Ένας έρωτας που ακόμα κι όταν αποκαλύφθηκε δεν ολοκληρώθηκε γιατί δεν ήταν εφικτό. Στην πραγματικότητα είναι ο έρωτας που γεννιέται ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένεις, ζει και ωριμάζει σε πνευματικό επίπεδο και κάπου χάνεται και μένει μια ανάμνηση δυνατή. Σαν τις εφηβικές αναμνήσεις που είναι έντονες και απόλυτες. 

Γιατί όμως ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι τόσο εξιδανικευμένος; Ίσως γιατί δεν έχει υποστεί τη φθορά της καθημερινότητας. Ίσως γιατί σε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα το άτομο δεν θα δεχθεί την απόρριψη ή δεν θα βιώσει την προδοσία. Ίσως πάλι γιατί μοιάζει με τα παραμύθια της παιδικής μας ηλικίας. 

Πολλοί ισχυρίζονται πως οι ανεκπλήρωτοι έρωτες κρύβουν μια δύναμη μοναδική. Και η δύναμη αυτή δίνει έναυσμα για να αναζητήσει κάποιος κάτι καλύτερο στη ζωή του ή να εμπνευστεί και να δημιουργήσει απαράμιλλης ομορφιάς δημιουργήματα. 

Τι γίνεται όμως αν ο ανεκπλήρωτος έρωτας που συναντήσαμε κάποτε στο διάβα μας ήταν παράλληλα ο ένας και μοναδικός; Εκείνος που σε παίρνει από το χέρι και σου μαθαίνει να ζεις αληθινά. Εκείνος που η επιθυμία του καθενός προλαμβάνεται από τον άλλο. Εκείνος ο επαναστάτης έρωτας που σου δίνει φτερά και λάμψη, που δεν σε πληγώνει ποτέ. Που δεν σε αναγκάζει να συμβιβαστείς και να υπακούσεις στα πρέπει της καθημερινότητας. 

Τότε ήταν λάθος που δεν τον ζήσαμε. Κι αν τελικά αποδεικνύονταν ότι δεν ήταν αυτό που νομίζαμε τουλάχιστον θα ξέραμε. 

Αν λοιπόν σταθούμε τυχεροί κάποια στιγμή στη ζωή μας και τον συναντήσουμε ας τον ζήσουμε. Ας μην τον αφήσουμε να μας ξεγλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας και μείνουμε πίσω συμβιβασμένοι με κάτι διαφορετικό από ανασφάλειες και φοβίες.  

Γιατί μπορεί πολλούς από εμάς  ένας ανεκπλήρωτος έρωτας να μας προσπέρασε και να έμεινε μέσα μας σαν τη γεύση ενός  Montrachet1 – και οι λάτρεις του κρασιού γνωρίζουν πολύ καλά αυτή την αίσθηση- αλλά για κάποιους άλλους μπορεί να είναι αυτό που γράφει μεταξύ άλλων ο Τάσος Λειβαδίτης στη «Μικρή Πραγματεία»: «Ποτέ δεν θα μάθεις τι ήσουν για μένα κι ας ήσουν ένας ήλιος στο δρόμο μου. Ποτέ δεν θα μάθεις πως ήσουν το τραγούδι μου κι ας τραγουδούσα μόνο για σένα. Ποτέ δεν θα μάθεις ότι πίσω από τα δάκρυά μου κρυβόταν η ελπίδα κι ότι εσύ ήσουν το δάκρυ μου, μια άφταστη ελπίδα, η ηλιαχτίδα στην καταιγίδα της ζωής μου… κι αν οι λέξεις χωρίς να το θέλω ξεφύγουν, θα τις ψιθυρίσω τόσο σιγά που δεν θα τις ακούσεις. Θα ξέρεις πως για μένα ήσουν μια απλή γνωριμία… κι ας ήσουν για μένα η ζωή μου»…

Montrachet1:Κρασί υψηλής ποιότητας που παράγεται στη Βουργουνδία με δυναμισμό και ποικιλία αρωμάτων όπως εσπεριδοειδή, αποξηραμένα βερίκοκα, βανίλια  και λευκή τρούφα 

Συντάκτης: Νίκη Σταματοπούλου,

Influence:

Είμαι Φιλόλογος – απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας στο ΕΚΠΑ. Το 2013 απέκτησα την εξειδίκευση της Ειδικής Παιδαγωγού…