Η αυτιστική διαταραχή, γνωστή και ως αυτισμός, εντάσσεται στην κατηγορία των λεγόμενων Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών. Ο αυτισμός αναφέρεται σε μια …
Αυτισμός και Ρύπανση
Αυτισμός. Μια λέξη που προκαλεί ταραχή τόσο σε γονείς, όσο και σε παιδαγωγούς. Πολύπλευρο ζήτημα με διαφορετικά ονόματα και μοναδικό για τον καθένα που τον φέρει. Διαταραχή αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ), διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (ΔΑΔ), σύνδρομο Rett, σύνδρομο Asperger. Σύμφωνα με τη προηγούμενη έκδοση του Διαγνωστικού και στατιστικού εγχειριδίου ψυχικών διαταραχών, όλα τα παραπάνω σύνδρομο εντάσσονται στην ομάδα DSM 5. Αργότερα, το σύνδρομο Rett, αφαιρείται από αυτή την ομάδα, όχι επειδή έχει πολύ διαφορετικά γνωρίσματα αλλά επειδή είναι γνωστά τα αίτια του.
Ακόμα και σήμερα, ο Αυτισμός είναι ένα μυστήριο που προσπαθούν οι επιστήμονες να λύσουν. Δεν είναι γνωστό αν εμφανίζεται από κάποιο ελαττωματικό χρωμόσωμα, κάποιο ατύχημα στην εγκυμοσύνη, εάν έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανιστεί σε δίδυμη κύηση, η ηλικία των γονέων, η ενζυμική ανεπάρκεια ή η υψηλή παρουσία ισταμίνης στο DNA.
Έχει καταρριφθεί η εντελώς λανθασμένη άποψη ότι προκαλείται από γονείς που δεν αγαπούν αρκετά τα παιδιά τους. Μπορώ να διαβεβαιώσω ότι, κανένας γονέας δεν επιθυμεί το παιδί του να είναι διαφορετικό. Να έχει κάτι που μπορεί να το κάνει αργότερα δακτυλοδεικτούμενο από την κοινωνία και η ίδια να μην του επιτρέπει να ενταχθεί στους κόλπους της. Οφείλουμε να δείχνουμε σεβασμό και κατανόηση στους γονείς αυτούς, διότι με αυτό τον τρόπο τους στηρίζουμε να κάνουν το μεγάλο βήμα της αποδοχής. Με την άμεση αποδοχή και κατανόηση, μπορεί να υπάρξει πρόωρη διάγνωση και κατά συνέπεια παρέμβαση.
Όχι, η παρέμβαση δεν είναι θεραπεία. Δεν μιλάμε για μια νόσο. Η παρέμβαση είναι η κατάλληλη εκπαίδευση σε ένα αυτιστικό εγκέφαλο. Η εκπαίδευση του να αντιλαμβάνεται κοινωνικές συμπεριφορές, να ελέγχει την διενέργεια επαναλαμβανόμενων μοτίβων και να βρίσκει ανακούφιση όταν στρεσογόνοι παράγοντες, όπως οι θόρυβοι, εμφανίζονται ξαφνικά και του προκαλούν σύγχυση. Στηρίζοντας τους γονείς, δημιουργούμε μια καλύτερη κοινωνία για κάθε παιδί που έχει μια ιδιαιτερότητα.
Δίχως αμφιβολία, ο Αυτισμός είναι πλέον φλέγον ζήτημα, καθώς παρατηρείται αύξηση. Από το 1960 – 1989 θεωρούταν μια σπάνια περίπτωση έχοντας 1 – 4% εμφάνιση ανά 10.000 του Καυκάσιου πληθυσμού, χωρίς να συνυπολογίζεται η Ασία. Σήμερα στην Αμερική, ανά 40 παιδιά αναλογεί 1 παιδί με αυτισμό. Αυτό προκαλεί τεράστια ανησυχία παγκοσμίως, διότι υπάρχουν ανάγκες δομών και υπηρεσιών που θα στηρίξουν την ανάπτυξη αυτών των παιδιών, προκαλώντας κοινωνικο – οικονομική κρίση.
Όντας ένα ζήτημα το οποίο έχει λάβει αναγνώριση τον τελευταίο αιώνα, κάθε έρευνα μας δίνει νέα στοιχεία. Παλαιότερες έρευνες θεωρούσαν ότι το περιβάλλον δεν σχετίζεται άμεσα με την εμφάνιση αυτισμού, πάραυτα, πρόσφατες μελέτες τόσο από το Harvard, όσο και από άλλα πανεπιστήμια, αποδεικνύουν ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στον αυτισμό και την περιβαλλοντολογική μόλυνση.
Συγκεκριμένα, έκθεση σε λεπτά σωματίδια ατμοσφαιρικής ρύπανσης κατά τους τελευταίους τρεις μήνες της εγκυμοσύνης ή την πρώιμη ανάπτυξη του βρέφους, είναι συνδεδεμένα με την αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης αυτισμού. Συγκεκριμένα, η μόλυνση του αέρα από από εντομοκτόνα DDT, τα οποία έχουν ως στόχο την καταπολέμηση των κουνουπιών σε ελώδεις περιοχές, έχει άμεση σχέση με την αύξηση του αυτισμού. Μελέτη που έχει διενεργηθεί στη Φινλανδία, αποδεικνύει ότι 800 μητέρες που είχαν υψηλή συγκέντρωση της ουσίας στο αίμα τους, έφεραν στον κόσμο παιδιά με αυτισμό.
Άλλος ένας επίφοβος παράγοντας είναι η θαλιδομίδη, η οποία βρισκόταν σε φάρμακα κατά της αϋπνίας, τους άγχους, της γαστρίτιδας και της υπερέντασης. Αρκετές γεννήσεις παραμορφωνένων παιδιών είχαν καταγραφεί από μητέρα που είχε λάβει τη συγκεκριμένη ουσία κατά την εγκυμοσύνη. Ένα ποσοστό των νεογνών που επιβίωσαν, εμφάνισαν αυτισμό αργότερα κατά 5% αυξημένο, δηλαδή τριάντα φορές αυξημένος κίνδυνος, σε σχέση με έμβρυα που δεν είχαν εκτεθεί στην ουσία.
Τέλος, η πιο “αθώα” φαινομενικά ουσία που ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή με αυτή, είναι το φθόριο. Μελέτες ερευνούν την μακροπρόθεσμη έκθεση οργανισμών σε φθόριο και την τοξίκωση που προκαλεί στον οργανισμό έχοντας ως αποτέλεσμα μιτοχονδιακή δυσλειτουργία, άγχους, οξειδωτικής φλεγμονής και μείωση των επιπέδων μελατονίνης. Θεωρείται γνωστό ότι το φθόριο επηρεάζει τη λειτουργία διαφόρων ενζυμων.Υπάρχει όμως μια σχέση ανάμεσα στη μείωση των επιπέδων μελατονίνης που προκαλεί, με τα μειωμένα επίπεδα μελατονίνης σε ανθρώπους με διαταραχή αυτιστικού φάσματος.
Η μελατονίνη όντας βασικός ρυθμιστής λειτουργιών του οργανισμού, η έλλειψή της εμφανίζεται με διάφορες μορφές. Η μείωση, λοιπόν, της σύνθεσής της προκαλεί διαταραχές της ομοιόστασης, της ανάπτυξης και της συμπεριφοράς. Όταν συνδυάζεται με μειωμένη παραγωγή ενέργειας, αυξάνει την ευπάθεια των νευρώνων και αστρογλοιακών κυττάρων. Τελευταία έρευνα σε 2065 παιδιά, απέδειξε ότι δεν έφεραν κάποιο κοινό ελαττωματικό γονίδιο, επιβεβαιώνοντας ότι προκαλείται από την έλλειψη μελατονίνης, η οποία προκαλείται είτε από κάποιο δευτερογενές σφάλμα στην παραγωγή της, είτε σε επιγενετικές αλλοιώσεις που προκαλούνται από το φθόριο.
Ζώντας σε μία εποχή όπου η επιστημονική έρευνα μεσουρανεί, σύντομα περισσότερες ακόμα ανακαλύψεις θα έρθουν στο φως, στηρίζοντας έτσι τους ανθρώπους δίπλα μας που αντιμετωπίζουν τον αυτισμό.
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω ότι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε άνθρωπος που ανήκει στο φάσμα έχει ιδιαίτερα, δικά του, μοναδικά γνωρίσματα και αξίζει την στήριξη και την αποδοχή μας. Ίσως μάθουμε, να βλέπουμε με μάτια διαφορετικά τον κόσμο, αν εστιάσουμε στις λεπτομέρειες που ανακαλύπτουν εκείνοι στον κόσμο.
