Έχει σπουδάσει ψυχολογία με μεταπτυχιακές σπουδές στο Illinois Institute of Technology (USA) και Surrey University (UK). Έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα και στο Ιράν…
H Μάριαμ Συρεγγέλα έχει σπουδάσει ψυχολογία με μεταπτυχιακές σπουδές στο Illinois Institute of Technology (USA) και Surrey University (UK). Έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα και στο Ιράν και έχει ζήσει στις ΗΠΑ και σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες.
Έχει εργαστεί στο Royal Surrey Hospital, στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο (Τμήμα Διαταραχών Ύπνου), στο Brussels Hospital (Τμήμα Διαταραχών Ύπνου).
Κατά διαστήματα σε ΜΚΟ προσφέροντας ψυχολογική στήριξη σε μετανάστες ενήλικες και παιδιά.
Στο Greek Association of Therapeutic Riding & Hippotherapy (Θεραπευτική ιππασία) με παιδιά κυρίως αλλά και με ενήλικες, για το πρόγραμμα της Ε.Ε. Leonardo 2 (H aνάπτυξη αγροτικών περιοχών των Eυρωπαϊκών χωρών μέσω νέων εκπαιδευτικών μαθημάτων).
Η επιστήμη είναι προϊόν ανθρώπινο και ο άνθρωπος δεν θα είχε φτάσει εδώ που είναι σήμερα δίχως την βοήθεια της επιστήμης. Είναι ταυτολογία αυτό; Όχι ακριβώς.
Εχουμε μάθει (δεν γνωρίζω πώς ή γιατί αλλά κακώς) να ξεχωρίζουμε τις επιστήμες σε θετικές και μη, λες και κάποιες επιστήμες είναι καλύτερες, ανώτερες, πιο πρακτικές από άλλες, όπως πχ, η φυσική από την φιλοσοφία, η γεωμετρία απ’ την γεωγραφία, η φυσική απ’ την φιλοσοφία, η νευρολογία από την ψυχολογία, κλπ, ξεχνώντας ότι όλα προσθέτουν τον δικό τους λίθο στην απρόσιτη οροσειρά της γνώσης. Ότι δεν είναι εφικτό να ξεχωρίζουμε και να διακρίνουμε μεταξύ των επιστημών καθώς (α) μας λείπουν οι γνώσεις για κάτι τέτοιο και (β) συνδέονται στενά μεταξύ τους, όπως άλλωστε συνδεόμαστε όλοι με τον κόσμο γύρω μας.
Εάν η στήλη αυτή έχει ένα σκοπό, είναι να «κάνει παρέα» με τα επιστημονικά και με τα ανθρώπινα. Πιο συγκεκριμένα: να υπάρχουν άρθρα σχετικά με καινούργιες έρευνες και μελέτες, αλλά παράλληλα να υπάρχουν και άρθρα που διαπραγματεύονται πιο «ασήμαντα» θέματα, όπως την καθημερινή συμπεριφορά μας. Εάν η επιστήμη φαντάζει ως κάτι το δυσνόητο, τότε τι να πούμε για τον τρόπο που ζούμε, δρούμε και σκεπτόμαστε;
Τα κοινά μεταξύ αυτών των δύο, των Επιστημονικών και των Ανθρώπινων, είναι (α) έχουν να κάνουν με ανθρώπους άρα αναπόφευκτα έχουν τις αστείες τους πλευρές και (β) συνεχώς θέτουν ερωτήσεις των οποίων πιστεύουμε ότι ξέρουμε τις απαντήσεις – έως τη στιγμή που θα κληθούμε να τις απαντήσουμε.
Ένα άρθρο, είναι ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ κάποιων που γράφουν και κάποιων που διαβάζουν, ρόλοι που όλοι μας έχουμε «παίξει» κι ανταλλάξει κατά καιρούς. Είναι μια γνωριμία, ένας τρόπος να «πιείς καφέ» με κάποιον, μια συζήτηση, μια κουβέντα μεταξύ ανθρώπων πάνω σε θέματα καυτά, ή όχι και τόσο καυτά, πάνω σε κάποια σοβαρά ή άλλα πιο αστεία, πάνω σε πράγματα μικρά – επάνω, εάν είναι δυνατόν, στα πάντα. Είναι ένα πάρε-δώσε και τα πάρε-δώσε είναι απαραίτητα: είναι το αλάτι και η ζάχαρη της ζωής.
