Αντιμετωπίζοντας την απώλεια ενός κατοικίδιου ζώου

Πολλοί από εμάς μοιράζονται μια έντονη αγάπη και δεσμό με τα αγαπημένα τους ζωάκια. Ένα κατοικίδιο ζώο δεν είναι μόνο «ένα σκυλί» ή «απλά μια γάτα», αλλά ένα αγαπημένο μέλος της οικογένειας, πηγή συντροφικότητας, διασκέδασης και χαράς στη ζωή του ιδιοκτήτη. Ένα κατοικίδιο ζώο μπορεί να προσφέρει σταθερότητα, να μας κρατήσει ενεργούς και κοινωνικούς, να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις αποτυχίες και τις προκλήσεις στη ζωή, και μάλιστα να της δώσει νόημα ή σκοπό. Έτσι, όταν ένα αγαπημένο κατοικίδιο ζώο πεθαίνει, είναι φυσιολογικό να αισθάνεται κανείς θλίψη και απώλεια.

Ο πόνος της απώλειας μπορεί συχνά να είναι συντριπτικός και να προκαλέσει επώδυνα και δύσκολα συναισθήματα. Ενώ όλοι αντιδρούμε στην απώλεια διαφορετικά, το επίπεδο θλίψης που θα αντιμετωπίσουμε συχνά εξαρτάται από παράγοντες, όπως η ηλικία και η προσωπικότητά μας, η ηλικία του κατοικίδιου ζώου και οι συνθήκες του θανάτου του. Γενικά, όσο πιο σημαντικό ήταν το κατοικίδιο ζώο, τόσο πιο έντονος είναι ο συναισθηματικός πόνος. Ο ρόλος που έπαιξε το ζώο στη ζωή μας μπορεί επίσης να έχει αντίκτυπο. Για παράδειγμα, αν το κατοικίδιο ζώο ήταν σκύλος εργασίας, ζώο υπηρεσίας ή ζώο θεραπείας, όχι μόνο θα θρηνήσει κάποιος την απώλεια ενός συντρόφου, αλλά και την απώλεια ενός συνεργάτη ή την απώλεια συναισθηματικής υποστήριξης. Εάν κάποιος ζούσε μόνος του και το κατοικίδιο ζώο ήταν ο μόνος σύντροφος του, η εξοικείωση με την απώλεια του μπορεί να είναι ακόμα πιο δύσκολη.

Το πένθος είναι μια πολύ ατομική εμπειρία. Η θλίψη και το πένθος είναι φυσιολογικές και φυσικές αντιδράσεις στον θάνατο. Όπως ο πόνος για την απώλεια ενός αγαπημένου πρόσωπου, η θλίψη για το κατοικίδιο μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την πάροδο του χρόνου. Ενώ η απώλεια είναι ένα αναπόφευκτο μέρος για κάποιον που έχει κατοικίδιο ζώο, υπάρχουν υγιείς τρόποι αντιμετώπισης του πόνου και εξομάλυνσης της θλίψης.

Η διαδικασία θλίψης συμβαίνει μόνο σταδιακά. Δεν μπορεί να εξαναγκαστεί ή να βιασθεί – και δεν υπάρχει «κανονικό» χρονοδιάγραμμα. Μερικοί άνθρωποι αρχίζουν να αισθάνονται καλύτερα σε εβδομάδες ή μήνες. Για άλλους, η διαδικασία θλίψης μπορεί να διαρκέσει χρόνια. Όσο χρόνο και αν πάρει, είναι σημαντικό να είστε υπομονετικοί με τον εαυτό σας και να αφήσετε τη διαδικασία να εξελιχθεί φυσικά.

Μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας πει πώς να αισθανθείτε. Η θλίψη είναι δική σας και κανένας άλλος δεν μπορεί να σας πει πότε πρέπει να «προχωρήσετε» ή να «το ξεπεράσετε». Αφήστε τον εαυτό σας να αισθανθεί το οποιοδήποτε συναίσθημα χωρίς ντροπή ή κρίση.

Προσπαθώντας να αγνοήσετε τον πόνο σας ή να τον κρατήσετε επιφανειακά, θα προκαλέσει μόνο επιδείνωση της κατάστασης μακροπρόθεσμα. Για πραγματική επούλωση, είναι απαραίτητο να αντιμετωπίσετε τη θλίψη σας και να την αποδεχτείτε ενεργά. Εκφράζοντας τη θλίψη σας, πιθανότατα θα χρειαστείτε λιγότερο χρόνο για να θεραπευτείτε, από ό,τι εάν κρατήσετε τα συναισθήματά σας. Μιλήστε για αυτά με άλλους που συμμερίζονται στην απώλειά σας.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να δεχτείτε ξανά στη ζωή σας κατοικίδιο ζώο, αλλά η απόφαση αυτή είναι πολύ προσωπική. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι καλύτερο να θρηνήσετε πρώτα το παλιό κατοικίδιο και να περιμένετε μέχρι να είστε συναισθηματικά έτοιμοι να ανοίξετε την καρδιά σας και το σπίτι σας σε ένα νέο ζώο. Μια εναλλακτική λύση είναι να εργαστείτε εθελοντικά σε ένα καταφύγιο ζώων. Ο χρόνος που θα δαπανήσετε για τη φροντίδα εγκαταλειμμένων ή σε ανάγκη ζώων δεν είναι μόνο σημαντική για τα ζώα, αλλά μπορεί να σας βοηθήσει να αποφασίσετε αν είστε έτοιμοι να γίνεται ιδιοκτήτης ενός νέου κατοικίδιου ζώου.

Συντάκτης: Εύα Αρβανίτη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.