Ανιδιοτέλεια ή Αυτοσαμποτάζ;

Συχνά, ακούμε ότι, αν ήμασταν περισσότερο βοηθητικοί με τους άλλους, ο κόσμος θα ήταν ένα καλύτερο μέρος. Και αυτό ισχύει, σε μεγάλο βαθμό, καθώς μελέτες έχουν δείξει ότι, όταν προσφέρουμε και επενδύουμε στην ευτυχία των άλλων, διατηρούμε την ψυχική και σωματική μας υγεία ακέραιη. 

Από την άλλη, υπάρχει και αυτό που λέμε υπερβολική γενναιοδωρία και ανιδιοτέλεια. Αυτό που μπορεί να ξεκινά ως μία πρόθεση να βοηθάμε και να κάνουμε τους άλλους να νιώθουν καλύτερα, μπορεί να καταλήξει ως παθολογικό δόσιμο, να μας δυσαρεστήσει και να μας καταβάλλει. Πως μπορούμε να καταλάβουμε πότε έχουμε ξεπεράσει τα όρια; 

Δες ποια είναι τα κίνητρά σου. Βοηθάς τους άλλους, επειδή, όντως, θες να βοηθήσεις ή το κάνεις, από υποχρέωση και εξωτερικά κίνητρα; Βοηθάς, δηλαδή, τους άλλους, επειδή αυτό μπορεί να περιμένουν οι άλλοι από σένα και δεν θέλεις να τους απογοητεύσεις; Αν στις πράξεις αλληλεγγύης δεν επενδύεις 100% και δεν ξέρεις γιατί τις κάνεις, υπάρχει πιθανότητα να σε αφήσουν, στο τέλος, με ένα αίσθημα εξάντλησης και δυσαρέσκειας. 

Ομοίως, αν δεν έχεις μία υγιή αίσθηση και κατανόηση του γιατί βοηθάς, αλλά το κάνεις για να βελτιώσεις την αυτοεικόνα σου και για να σε επαινέσουν, αυτό μπορεί να σε προβληματίσει, μακροπρόθεσμα. Αν βασίζεις την αυτοεκτίμησή σου στις απόψεις των άλλων και στο πως αυτοί σε βλέπουν, όταν κάνεις μια καλή πράξη, μπορεί να σου δημιουργήσει στρες και απογοήτευση. 

Αξιολόγησε την ισορροπία της ζωής σου. Μήπως η αποστολή σου να βοηθάς τους γύρω σου, παρεμβαίνει στις οικογενειακές, φιλικές, ερωτικές σου σχέσεις ή στην εργασιακή σου απόδοση; Εάν ναι, τότε ίσως πρέπει να επανεξετάσεις τη γενναιοδωρία σου, με τρόπο, που να μην εξαντλεί όλη σου την ενέργεια. Μην ξεχνάς ότι έχεις και τη δική σου ζωή. 

Παρατήρησε την αντίδραση των άλλων, όταν τους βοηθάς. Η γενναιοδωρία πρέπει να είναι, όσο το δυνατόν, αμφίδρομη και με ανοιχτή επικοινωνία, ώστε να είναι επιθυμητή και εποικοδομητική. Μην επιμένεις να βοηθάς, όταν ο άλλος δεν θέλει να δεχτεί την βοήθεια σου. Αν, για παράδειγμα, θέλεις να προσφέρεις χρήματα σε κάποιον για την εκπαίδευσή του και αυτός δεν τα δεχθεί, το να επιμείνεις μπορεί να στείλει στον άλλον το μήνυμα ότι ξέρεις καλύτερα από εκείνον ποια πρέπει να είναι η πορεία της ζωής του και αυτό είναι λάθος. Ακόμα κι αν οι προθέσεις σου είναι καλές, δεν πρέπει να πιέζεις τους άλλους να δεχθούν αυτό που τους προσφέρεις. 

Το να βοηθάς πολύ μπορεί, επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις, να εμποδίζει την ανάπτυξη των άλλων και τη φυσική διαδικασία του να μαθαίνουν από τα λάθη τους. Επομένως, αν κάποιο κοντινό σου πρόσωπο αντιμετωπίζει πρόβλημα και πρόκειται να έρθει αντιμέτωπο με συνέπειες και επίπληξη, μη προσπαθήσεις, απαραίτητα, να το «σώσεις». Άφησε το να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του λάθους του και να μάθει από αυτό. Ομοίως, είναι καλύτερο να βοηθήσεις έναν φίλο σου να βρει δουλειά, από το να του δανείζεις, συνεχώς, χρήματα που, μάλλον, δε θα πάρεις ποτέ πίσω.

Δες πως αισθάνεσαι, όταν βοηθάς. Το να προσφέρεις βοήθεια, θα πρέπει να ικανοποιεί και σένα, σε κάποιο βαθμό και να σε κάνει να αισθάνεσαι καλά. Αν οι προσπάθειές σου και η βοήθεια που δίνεις σε εξαντλεί περισσότερο απ’ ότι σε εμπνέει, άλλαξε το. Αν, για παράδειγμα, δε σε ικανοποιεί ο σκοπός για τον οποίο προσφέρεις εθελοντική δράση, βρες άλλον σκοπό, σε άλλη ομάδα πληθυσμού. Αν η βοήθεια που δίνεις σου προκαλεί αδικαιολόγητη πίεση, ψυχική ή οικονομική, δεν πρέπει να αισθάνεσαι άσχημα, λέγοντας «όχι» σε αυτό. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Εθελοντισμός – Αλτρουισμός : Δύο αλληλένδετες έννοιες

Ενώ το να ζεις με γνώμονα την ανιδιοτέλεια και την προσφορά είναι δώρο για σένα και τους άλλους, μη ξεχνάς ότι πρέπει να προσέχεις, πρώτα, τη δική σου ευημερία. Αν δεν είσαι εσύ καλά, δεν θα μπορέσεις να το μεταβιβάσεις αυτό, εύκολα, στους άλλους.

Συντάκτης: Ευρυδίκη Αγάτσα,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.