Κι εγένετο Νότιο Σουδάν!
Ο παγκόσμιος χάρτης δεν είναι πια ο ίδιος από το περασμένο Σάββατο. Ένα νέο κράτος έκανε την εμφάνισή του στην Αφρική κι ετοιμάζεται να πάρει τη θέση του στον ΟΗΕ. Το Νότιο Σουδάν είναι, όπως λέει και το όνομά του, το νότιο άκρο του Σουδάν και αποκόπηκε από το κύριο σώμα της χώρας μετά από προσπάθειες που κράτησαν περισσότερο από μισό αιώνα!
Τα σύνορα του Σουδάν, όπως και κάθε άλλης αφρικάνικης χώρας, είναι απολύτως τεχνητά, δημιουργήθηκαν τον περασμένο αιώνα ανάμεσα στις αποικιακές δυνάμεις. Μέσα στο Σουδάν ζούσαν οι μουσουλμάνοι αραβόφωνοι του βορρά, που μοιάζουν φυσιογνωμικά με τους άλλους λαούς της βόρειας Αφρικής (Αραβες και Βέρβερους), αλλά και οι μαύρες φυλές του νότου, οι οποίοι είτε έχουν ασπαστεί το χριστιανισμό, είτε είναι ανιμιστές και μιλούν διάφορες γλώσσες, όμως όχι αραβικά. Από το 1956 που το Σουδάν απέκτησε την ανεξαρτησία του στο νότο υπήρχε αναβρασμός, επειδή οι μουσουλμάνοι του βορρά προσπαθούσαν να επιβάλουν τη γλώσσα, τη θρησκεία και τον τρόπο ζωής τους σε ολότελα ξένο έδαφος.
Το έδαφος του Νότιου Σουδάν μοιράζεται ανάμεσα σε σαβάνα και έρημο, δεν είναι εύκολα αξιοποιήσιμο. Το υπέδαφος, όμως, περιέχει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου κι αυτό αποτέλεσε το «κλειδί» για την ανεξαρτησία του. Οι μεγάλες δυνάμεις, που δεν έδιναν σημασία στο δράμα των κατοίκων του νότου και την καταπίεση που υφίσταντο, άλλαξαν αμέσως στάση όταν ανακαλύφθηκαν τα πετρελαιοφόρα κοιτάσματα. Και με αφορμή τα ανθρώπινα δικαιώματα, το σεβασμό της διαφορε
τικής γλώσσας και θρησκείας, στήριξαν ένα δημοψήφισμα στις νότιες περιοχές, που σε ποσοστό 98% πρότεινε τη λύση της ανεξαρτησίας από το βόρειο κομμάτι.
Τα προβλήματα, βέβαια, παραμένουν, καθώς τα πιο πλούσια πετρελαιοφόρα κοιτάσματα βρίσκονται ακριβώς πάνω στα σύνορα των δύο χωρών. Η περιοχή του Αμπιέι είναι αμφισβητούμενη, τη διεκδικούν και οι δύο χώρες, οπότε το πρώτο στοίχημα που έχει να αντιμετωπίσει τώρα το Νότιο Σουδάν είναι της ηρεμίας.
Το Νότιο Σουδάν έχει έκταση 615.000 τ.χλμ. (περίπου 5 φορές μεγαλύτερο από την Ελλάδα), όμως ο πληθυσμός του ανέρχεται μόλις στα 8,2 εκατομμύρια κατοίκους. Εκατοντάδες χιλιάδες, βέβαια, από τους κατοίκους του είναι πρόσφυγες, είτε σε γειτονικές χώρες, είτε ακόμα και στην Ευρώπη.
Η περίπτωση του Νοτίου Σουδάν μπορεί να λειτουργήσει και ως ένα πείραμα για το μέλλον των συνόρων της μαύρης ηπείρου, καθώς ο διαχωρισμός του Σουδάν είναι η πρώτη ουσιαστική «παραβίαση» των αποικιακών συνόρων. Σε πολλές άλλες αφρικάνικες χώρες υπάρχει το ίδιο πρόβλημα, λαών που «αναγκάστηκαν» να ζουν μαζί αν και έχουν διαφορετική ιστορία, τρόπο ζωής, γλώσσα, ακόμα και θρησκεία. Αν το μέλλον του Νοτίου Σουδάν είναι ειρηνικό και το κράτος αποδειχτεί βιώσιμο, τότε θα ανοίξει η όρεξη και σε πολλές άλλες περιοχές (όχι μόνο στην Αφρική, αλλά σε όλο τον κόσμο) να ζητήσουν το διαχωρισμό τους.
