Αναμορφωτήριο Θηλέων Αθηνών: ακρογωνιαίος λίθος για μία ελεύθερη εποχή

Το Αναμορφωτήριο Θηλέων Αθηνών υπήρξε χώρος βασανισμού των κοριτσιών για τα “εγκλήματά τους”. Πολύ νερό έχει κυλίσει στο αυλάκι από τότε και ευτυχώς οι μαύρες αυτές εποχές ανήκουν στο παρελθόν. Αξίζει να τις θυμόμαστε όμως για να αναγνωρίζουμε την πρόοδό μας.

Η μαύρη εποχή, η κοινωνική σκληρότητα και η παράνοια του περιθωρίου. Ποιούς πραγματικά όμως αφορούσε;

Έλλειψη κοινωνικής ανοχής ή απαρχαιωμένες αρχές;

Οι λόγοι δεν αφορούσαν πάντα παραβάσεις των νόμων, πολύ συχνά ήταν αρκετή η αντικοινωνική ή προκλητική συμπεριφορά.

Υπήρξαν φορές που μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη εκτός γάμου, ήταν ο λόγος για να κλείσουν αυστηροί γονείς την κόρη τους στο αναμορφωτήριο, προκειμένου να αποφύγουν την κοινωνική κατακραυγή. 

Αρκετές φορές πάλι, μια ανήλικη κοπέλα μπορούσε να οδηγηθεί εκεί, απλά και μόνο επειδή ερωτεύθηκε τον “λάθος” – κατά την κρίση των γονέων της- άνδρα.

Τα παραπάνω “εγκλήματα μιας εποχής”, όχι πολύ μακριά από το σήμερα, μιας και αναφερόμαστε στις δεκαετίες 50 με 70, είχαν τεράστια βαρύτητα και οι νέες που τα διέπρατταν, στιγματίζονταν και περιθωριοποιούνταν. 

Πολλές φορές μια απλή παρεξήγηση ήταν αρκετή. Μια παρεξήγηση που η ηθική της κοινωνίας τότε καταδίκαζε και τιμωρούσε με σκληρότητα.

Οι συνθήκες που επικρατούσαν

Το παλιό και ταλαιπωρημένο κτήριο της οδού Αλεξάνδρας όπου στεγαζόταν το αναμορφωτήριο θηλέων έμεινε να το θυμούνται όλοι για τη σκληρότητα και τον μεγάλο αριθμό κοριτσιών που πέρασε από εκεί.

Οι συνθήκες διαμονής ήταν πρωτόγονες και οι υποδομές απαρχαιωμένες.

Τα κορίτσια ήταν στοιβαγμένα σε μικρούς χώρους. Αν υπήρχε έστω και μια πιθανότητα σωφρονισμού για το όποιο “έγκλημά” τους, η καθημερινότητά τους στον χώρο αυτό εξασθενούσε και διατάρασσε περισσότερο τον ψυχισμό τους. Συχνά φώναζαν και προκαλούσαν από τα παράθυρα τους περαστικούς σε αναζήτηση ανθρώπινης επαφής.

Πώς ήρθε το τέλος αυτής της εποχής;

Περνώντας τα χρόνια οι κοινωνικές δομές άλλαξαν. Αμέτρητες θυσίες και καταδίκες αθώων κοριτσιών λύγισαν την ατσάλινη ηθικοπλασία της μαύρης αυτής εποχής.

Οι πληγές στις ψυχές των γονέων που χτύπησαν το παιδί τους, αντί να χτυπήσουν την μικρότητα και κακοβουλία του περίγυρου, έγιναν παράδειγμα προς αποφυγή για τους νέους γονείς.

Τι απέγινε το αναμορφωτήριο;

Είναι ευλογία που το κτήριο αυτό έχει πλέον χαθεί και ακόμα περισσότερο που στη θέση του έχει χτιστεί ένα σχολείο.

Εκεί τα παιδιά ζουν τις πιο όμορφες στιγμές των παιδικών τους χρόνων και διδάσκονται πως οι άνθρωποι “πρέπει” ελεύθερα να σκέφτονται, ελεύθερα να μιλούν, ελεύθερα να εκφράζονται, να ερωτεύονται, να αγαπούν και ελεύθερα να καταδικάζουν τους υποκρινόμενους ηθική, όταν αυτοί ανήθικα πληγώνουν μια παιδική ψυχή. 

Συντάκτης: Μελίτα Βασιλειάδου,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.