Αλίκη: Μια πριγκίπισσα που αρνήθηκε τα πλούτη

Η πριγκίπισσα Αλίκη του Μπάτενμπεργκ και μετέπειτα πριγκίπισσα της Ελλάδος και της Δανίας, ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα που επετέλεσε σωτήριο έργο.

Τα πρώτα χρόνια

Η πριγκίπισσα Αλίκη του Μπάτενμπεργκ (πλήρες όνομα: Βικτωρία Αλίκη Ελισάβετ Ιουλία Μαρία) γεννήθηκε το 1885. Ήταν δισέγγονη της Βασίλισσας Βικτωρίας, μητέρα του Πρίγκιπα Φιλίππου, Δούκα του Εδιμβούργου και, κατά συνέπεια, πεθερά της Βασίλισσας Ελισάβετ. Γεννήθηκε κωφή και έμαθε πολύ γρήγορα να διαβάζει τα χείλη των δικών της, ενώ μιλούσε Αγγλικά και Γερμανικά. 

Υπήρξε η πιο όμορφη Ευρωπαία πριγκίπισσα της εποχής της και παντρεύτηκε από έρωτα τον Πρίγκιπα Ελλάδος και Δανίας Ανδρέα το 1903, οπότε και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Από τον γάμο αυτό προέκυψαν πέντε παιδιά.

Ο εγκλεισμός στην Ελβετία και ο Β’ Παγκόσμιος.

Λόγω των δυσκολιών στον γάμο της, των εξωσυζυγικών σχέσεων του Πρίγκιπα Ανδρέα και της στάσης των Ελλήνων απέναντί τους, καθώς ο Πρίγκιπας Ανδρέας θεωρήθηκε υπεύθυνος για τα γεγονότα που οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή, η Αλίκη έπαιρνε δύναμη από τη θρησκεία. Έγινε ορθόδοξη χριστιανή και κατηγορήθηκε για ψυχική ασθένεια λόγω των οραμάτων που έβλεπε. Από το 1930 και για περίπου τρία χρόνια, η Αλίκη κλείστηκε σε σανατόριο στην Ελβετία έχοντας διαγνωσθεί με σχιζοφρένεια, με αποτέλεσμα να χάσει τους γάμους και των τεσσάρων κορών της. 

Μέχρι το 1935, οπότε επανήλθε η βασιλεία στην Ελλάδα, έζησε περιπλανώμενη εδώ και εκεί. Όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος στην Ελλάδα, βρέθηκε σε σύγκρουση λόγω του ότι ο Πρίγκιπας Φίλιππος πολεμούσε με τη βρετανική πλευρά, ενώ οι γαμπροί της με τη γερμανική. Σε αυτή την περίεργη συγκυρία, όμως, φάνηκε το μεγαλείο της, το οποίο ξεπερνούσε όποιο κύρος της δινόταν από έναν απλό τίτλο.

Η φιλανθρωπική δράση της

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, διοργάνωνε συσσίτια και παροχή περίθαλψης για τα ορφανά. Βοηθούσε τους πάντες, ακόμα και αν αυτό σήμαινε ότι θα παραβίαζε την απαγόρευση κυκλοφορίας που είχε επιβληθεί, λόγω των πολεμικών συγκρούσεων. Όταν της ειπώθηκε ότι υπήρχε κίνδυνος να την πυροβολήσουν, εκείνη απάντησε: «Λέγεται ότι δεν ακούμε τον πυροβολισμό που μας σκοτώνει και εγώ ούτως ή άλλως είμαι κουφή. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας». 

Η έλλειψη ακοής αποδείχτηκε σωτήρια για τη Ραχήλ Κοέν και τα παιδιά της, τους οποίους η Αλίκη έκρυβε για πάνω από έναν χρόνο στο σπίτι της, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για το συμβουλευτικό έργο του συζύγου της Ραχήλ στον βασιλιά της Ελλάδας. Η Αλίκη ζούσε πολύ κοντά στο αρχηγείο της Γκεστάπο και προσποιήθηκε ότι λόγω του προβλήματος ακοής της δεν καταλάβαινε τι έλεγαν οι στρατιώτες που ήρθαν να την ανακρίνουν. Το σωτήριο αυτό έργο τής χάρισε την ανάλογη εύφημο μνεία στο μνημείο του Ολοκαυτώματος Yad Vashem. Μετά το τέλος του πολέμου, ίδρυσε την ορθόδοξη αδελφότητα Μάρθας και Μαρίας και συνέχισε να περιθάλπει τα ορφανά στις φτωχογειτονιές της Αθήνας μέχρι την τελευταία της εξορία το 1967, οπότε και έφυγε οριστικά από την Ελλάδα και έμεινε στο Μπάκινγχαμ με τον γιο και τη νύφη της. Πέθανε το 1969 χωρίς κανένα περιουσιακό στοιχείο στο όνομά της.

Η Αλίκη …σήμερα

Το 1988, η σορός της μεταφέρθηκε στο Όρος των Ελαιών σύμφωνα με την τελευταία της επιθυμία.  Χάρη στη σειρά The Crown αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον για αυτήν· δεν δίνεται η ανάλογη έμφαση στο σωτήριο έργο της, αλλά τίθενται στο προσκήνιο τα προβλήματα που αντιμετώπιζε λόγω της έλλειψης κατάλληλων βοηθητικών μέσων για τις ψυχικές ασθένειες και του κοινωνικού στίγματος που επικρατούσε γύρω από αυτές.

Συντάκτης: Γεωργία Μυστριώτη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.