5 ταινίες που πρέπει να δεις οπωσδήποτε στη ζωή σου

Συντάκτης: Γιώτα Χαρλαύτη

Ίσως να είναι εύκολο να επιλέξεις ποιες ταινίες είναι οι αγαπημένες σου και συνάμα κορυφαίες κατά την γνώμη σου, αλλά το δύσκολο είναι να αποκλείσεις ορισμένες από αυτές. Η λίστα διαρκώς μεγαλώνει, καθώς πάντα θα προστίθενται είτε νέες, είτε παλαιότερες ταινίες τις οποίες ξεχνάς ή παραλείπεις να συμπεριλάβεις στη λίστα.

Ωστόσο, θα υπάρχει πάντα ένα top 5 στο μυαλό σου, το οποίο θα προτείνεις σε όσους σε ρωτούν. Παρακάτω ακολουθεί μία λίστα με τις πέντε ταινίες που πρέπει να δεις τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σου. Αποτελούν ταινίες που θα σε κάνουν να προβληματιστείς, να αναρωτηθείς και σίγουρα να παραδεχτείς πως πρόκειται για αδιαμφισβήτητα διαμάντια της έβδομης τέχνης.

  1. Οι 12 ένορκοι (1957)

Μεταφέρθηκε αρχικά στην τηλεόραση τον Σεπτέμβριο του 1954 και ο Ρέτζιναλντ Ρόουζ βραβεύτηκε με βραβείο Emmy για το σενάριο. Τρία χρόνια αργότερα, οι «12 Ένορκοι» προβλήθηκαν και στον κινηματογράφο, με πρωταγωνιστή και παραγωγό τον αξέχαστο Χένρι Φόντα. Σκηνοθέτης ήταν ο «πρωτάρης» Σίντνεϊ Λουμέτ, που αργότερα έγινε γνωστός για αριστουργηματικές ταινίες όπως το «Σέρπικο» και το «Σκυλίσια Μέρα».

Δώδεκα ένορκοι καλούνται να κρίνουν ως ένοχο ή αθώο έναν 18χρονο που κατηγορείται ότι σκότωσε τον πατέρα του. Η απόφαση των ενόρκων έπρεπε να είναι ομόφωνη και αρχικά όλα έδειχναν πως η ετυμηγορία θα ήταν καταδικαστική. Όλοι οι ένορκοι θεωρούσαν ότι ήταν ένοχος, εκτός από έναν, τον Ένορκο 8, τον οποίο υποδύθηκε ο Φόντα. Σταδιακά, παρουσιάζοντας καινούρια στοιχεία και εξετάζοντας τις μαρτυρίες που είχαν δοθεί στο δικαστήριο, ο Ένορκος 8 κατάφερε να αλλάξει την γνώμη των άλλων.

Μέσα από διάφορες συζητήσεις μεταξύ τον ενόρκων ξεδιπλώνονται μπροστά μας δώδεκα διαφορετικές προσωπικότητες και η ταινία καταλήγει σε μια αποκάλυψη των αδυναμιών, των προκαταλήψεων και των προβλημάτων του κάθε ενόρκου. Πόσο εύκολα μπορείς να αποφασίσεις να στείλεις στον θάνατο έναν άνθρωπο;

  1. Ο νονός (1972)

Μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών «χάρισε» στον Μάρλον Μπράντο Οσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου κα Χρυσή Σφαίρα, για την ερμηνεία του ως πατριάρχη της οικογένειας Κορλεόνε. Ένα πολυδιάστατο αριστούργημα, τόσο κλασικό όσο και μοντέρνο, κορυφαίο δείγμα της αφηγηματικής δύναμης του αμερικανικού σινεμά. Διηγούμενο την ιστορία των Κορλεόνε, μιας μαφιόζικης οικογένειας στη μεταπολεμική Νέα Υόρκη, ο «Νονός» είναι μια μεγαλοπρεπής τοιχογραφία εποχής που εκμοντερνίζει την παράδοση των γκανγκστερικών ταινιών της δεκαετίας του ’40. Παράλληλα, είναι μια αλληγορία πάνω στη σύγχρονη Αμερική του Νίξον, μια βαθιά μελέτη της ακαταμάχητης γοητείας της εξουσίας, ένας στοχασμός πάνω στην κρίση των αξιών, μια τραγωδία των καιρών μας γεννημένη τη στιγμή που ένας κόσμος χάνεται κι ένας καινούριος αναδύεται δυναμικά. Τέλος, είναι η ιστορία του εγκλωβισμού ενός «αθώου με βρόμικα χέρια» στους μηχανισμούς που τον έφεραν ως την κορυφή του κόσμου, κρατώντας τον για πάντα θύτη και θύμα, αυτοκράτορα και σκλάβο.

  1. Απόδραση από το Αλκατράζ (1979)

Η ταινία αφηγείται με συναρπαστικό τρόπο τη μοναδική απόδραση που έγινε στις φυλακές του Αλκατράζ, δίχως όμως να αποφεύγει την καταγγελία των σωφρονιστικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται στις αμερικάνικες φυλακές. Ο μοναδικός Κλιντ Ίστγουντ υποδύεται τον Φρανκ Μόρις, τον ληστή τραπεζών που επινόησε το τρομερά λεπτομερές και τελικά ιδιαίτερα πετυχημένο σχέδιο απόδρασης. Γυρισμένη στους φυσικούς χώρους του Αλκατράζ, η κλασική αυτή ταινία έχει αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στον χρόνο.

  1. Ο δικηγόρος του διαβόλου (1997)

Για πολλούς μπορεί να μην αξίζει να βρίσκεται στη συγκεκριμένη λίστα, ωστόσο αποτελεί ένα από τα πιο ψαγμένα κοινωνικά θρίλερ που έχουν ίσως κυκλοφορήσει ποτέ. Οι έννοιες του καλού και του κακού δεν υπάρχουν μόνο ως ιδέα, αλλά αντικατοπτρίζονται σε δύο πρόσωπα. Και αυτά τα δύο πρόσωπα μοιάζουν πολύ σε εμάς, έχουν εκείνες τις φιγούρες που θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν στο σημερινό σύστημα το καλό και το κακό. Τόσο ο Θεός όσο και ο Διάβολος υπακούουν σε έναν κώδικα αξιών. Όσο αντίθετοι κι αν είναι, όσο παράλογοι και αν φαίνονται καμιά φορά, υπάρχουν και ο καθένας τους περικλείει τα στοιχεία εκείνα που σε αναγκάζουν να επιλέξεις. Θες να είσαι καλός και ενάρετος και να ζεις με λίγα και καλά ή να πουλήσεις την ψυχή σου ζώντας πλουσιοπάροχα; Η τελευταία σκηνή της ταινίας τα λέει όλα από μόνη της.

  1. Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών: Η επιστροφή του βασιλιά (2003)

Για τους λάτρεις των ταινιών φαντασίας, η συγκεκριμένη αποτελεί την-κατά τη γνώμη πολλών- καλύτερη ολόκληρης της τριλογίας, αλλά και όλων των εποχών. Η ταινία επιδεικνύει μια εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στη δράση και τις μάχες, τη συγκίνηση και τη νοσταλγία, καθώς και την ανάδειξη αξιών, όπως η φιλία και η αλληλεγγύη. Το πιο επικό και συναισθηματικό μέρος της τριλογίας, κάτι παραπάνω από μια απλή ταινία δράσης και φαντασίας.

Τα ειδικά εφέ και οι σκηνές των μαχών απλώς δεν μπορούν να γίνουν καλύτερες, καθώς ο Peter Jackson παραδίδει μαθήματα σκηνοθεσίας και η ταινία είναι κάτι παραπάνω από αριστουργηματική. Τα τελευταία λεπτά της ταινίας θα σας μείνουν αξέχαστα, καθώς σε αυτά συμβαίνει η κορύφωση ολόκληρης της τριλογίας και η ζωή τελικά νικά τον θάνατο.

Συντάκτης: Γιώτα Χαρλαύτη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.