25 Παιδιά απ’ όλον τον κόσμο φωτογραφίζονται με τα φαγητά που τρώνε

Είμαστε ό,τι τρώμε. Προκειμένου ν’ ανακαλύψει του λόγου το ακριβές, ο φωτογράφος Greg Segal ταξίδεψε σ’ όλον τον κόσμο για ν’ απαθανατίσει παιδιά διαφορετικών πολιτισμών να περιβάλλονται από κάθε είδους τροφή που τρώνε κάθε εβδομάδα.

Πώς όμως αντικατοπτρίζεται η διατροφή μας επάνω μας; Στην προσπάθειά του να το ανακαλύψει, ο Greg Segal επισκέφθηκε, μέσα σε μία τριετία, εννέα χώρες (ΗΠΑ, Ινδία, Μαλαισία, Γαλλία, Ιταλία, Σενεγάλη, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Γερμανία και Βραζιλία) αποτυπώνοντας τα ευρήματά του σ’ ένα βιβλίο -συλλογή με τίτλο: Daily Bread: What Kids Eat Around the World (απόδοση: O άρτος ο επιούσιος: τι τρώνε τα παιδιά σ’ όλον τον κόσμο). Συνολικά, ο φωτογράφος εργάστηκε με περίπου 60 παιδιά, 52 εκ των οποίων περιέλαβε στο βιβλίο του.

1. Kawakanih Yawalapiti, 9 ετών, Βραζιλία, Upper Xingu Region, Mato Grosso

H Kawakanih, εννέα ετών από την περιοχή Mato Grosso της Βραζιλίας, φωτογραφήθηκε στις 19 Αυγούστου 2018. Η Kawakanih κατάγεται από την αυτόχθονα φυλή Yawalapiti και ζει στο φυσικό δρυμό Xingu, μία προστατευόμενη περιοχή της λεκάνης του Αμαζονίου.

Ο δρυμός περιβάλλεται από εκτάσεις βοσκής για τα βοοειδή και καλλιέργειες σόγιας. Όταν γεννήθηκε η Kawakanih, η μητέρα της Watatakalu την απομόνωσε από όσους δεν μιλούσαν Arawaki, την τοπική γλώσσα της φυλής. Οι εναπομείναντες ομιλητές της ήταν επτά, με αποτέλεσμα η μητέρα να φοβάται ότι τα Arawaki θα εκλείψουν. H ίδια είναι το πρώτο παιδί που από το 1940 μεγάλωσε μιλώντας τα Arawaki και πιστεύει ότι η επιβίωση της γλώσσας εξαρτάται από τη Kawakanih και τα δύο της αδέλφια. Επιπλέον, η Kawakanih μιλά την μητρική διάλεκτο του πατέρα της καθώς και Πορτογαλικά. Της αρέσει να διαβάζει ιστορικά βιβλία, ιδιαίτερα όσα μιλούν για τους Αιγύπτιους. Περνά τις περισσότερες ημέρες της παίζοντας κοντά στο ποτάμι ή βοηθώντας στις καθημερινές δουλειές, όπως το θέρισμα της μανιόκα, την παρασκευή του φαγητού ταπιόκα και ψαρεύοντας.

Κάθε δύο μήνες η Kawakanih ταξιδεύει έως την Canarana για να παρακολουθήσει το σχολείο, όπου μαθαίνει δεξιότητες ηλεκτρονικών υπολογιστών, παρά το γεγονός ότι κανείς στο χωριό της δεν έχει υπολογιστή. Άλλωστε, δεν υπάρχει ηλεκτρισμός ή καθαρό νερό. Προκειμένου να φτάσει στο στούντιο φωτογράφισης στη Βραζιλία, η Kawakanih ξεκίνησε με τη μητέρα της με πλεούμενο και ταξίδεψε επί 31 ώρες, παίρνοντας λεωφορείο και ύστερα αυτοκίνητο. Το δέρμα της Kawakanih είναι βαμμένο με κόκκινη μπογιά που παρασκευάζεται παραδοσιακά από τους σπόρους του φυτού ανάτο με σκοπό να την προστατεύει από τα κακά πνεύματα και την ενέργεια. Στ’ αριστερά του κεφαλιού της κρέμεται ένα περικάρπιο οσπρίου. Εδώ και αιώνες, οι φυλές του τροπικού δάσους αξιοποιούν κάθε τμήμα του φυτού ανάτο ως γιατρικό. Η διατροφή της Kawakanih είναι πολύ λιτή, αποτελούμενη κυρίως από ψάρι, ταπιόκα, φρούτα και ξηρούς καρπούς. Η εύρεση του φαγητού παίρνει πέντε λεπτά. Αρκεί όταν πεινάσεις να πάρεις το δίκτυ ψαρέματος και να πας ως τον ποταμό.

2. Anchal Sahani, 10 ετών, Ινδία, Βομβάη, Chenbur

H Anchal Sahani από το Chenbur της Ινδίας φωτογραφήθηκε στις 11 Μαρτίου του 2017.

Η Anchal ζει σε μία παράγκα από τσίγκο σε ένα εργοτάξιο μαζί με τους γονείς και τα δύο της αδέλφια. Ο πατέρας της βγάζει λιγότερα από πέντε δολάρια την ημέρα, τα οποία φτάνουν οριακά για το φαγητό: μπάμιες και κουνουπίδι με κάρυ, φακές και χειροποίητο ψωμί, roti. Αν και η Anchal θα ήθελε να επιστρέψουν στη γενέτειρά της, Bihar, να πάει σχολείο και όταν μεγαλώσει, να γίνει δασκάλα, δεν της το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις του νοικοκυριού και το φύλαγμα του αδελφού της που είναι μωρό. Όποτε έχει χρόνο, ντύνεται και φεύγει από το παράπηγμα όπου ζει για να χαρεί τις μυρωδιές του γιασεμιού και του λωτού, να παρακολουθήσει τους αγώνες κρίκετ των παιδιών της γειτονιάς και να τρέξει ελεύθερη. Στις βόλτες της, η Anchal μαζεύει τα χρωματιστά περιτυλίγματα σοκολάτας που βρίσκει στο δρόμο και έξω από τα καταστήματα. Η Anchal θα ήθελε η μητέρα της να την αγαπά όπως αγαπά τον μικρό της αδελφό.

3. Davi Ribeiro De Jesus, 12 ετών, Μπραζίλια, Βραζιλία

Ο Davi Ribeiro De Jesu, από τη Βραζιλία, ήταν 12 ετών όταν φωτογραφήθηκε στις 18 Αυγούστου του 2018. Ο Davi ζει μαζί με τον μπαμπά, τη μητριά και τα τρία του αδέλφια σ’ ένα μικρό σπίτι με ένα δωμάτιο στη φαβέλα της Σάντα Λουτσία, μία παραγκούπολη στις παρυφές της μεγαλύτερης χωματερής συνεργείων της Λατινικής Αμερικής. Το σπίτι έχει τρία κρεβάτια, έναν καναπέ, μία τηλεόραση, ένα ψυγείο, δύο ντουλάπες, μία ηλεκτρική κουζίνα και ένα μικρό τραπέζι όπου τρώνε όλοι μαζί. Το βρώμικο δάπεδο είναι καλυμμένο από ένα μωσαϊκό από χαλάκια και υπολείμματα από κόντρα πλακέ. Ο Davi έχει ένα δικό του ράφι όπου τακτοποιεί τα ρούχα, τη συλλογή του με τ’ αυτοκινητάκια του και το τηλεκατευθυνόμενό του. Στην συνοικία τους δεν γίνεται αποκομιδή σκουπιδιών, ενώ οι διακοπές ρεύματος είναι συχνές. Όταν βρέχει, τα αμάζευτα σκουπίδια μετατρέπονται σε λάσπη και εισρέουν στα σπίτια-ο Ιησούς όμως προστατεύει και δίνει χαρά στον Davi και την οικογένειά του. Κάθε Σάββατο βράδυ και Κυριακή πρωί πηγαίνουν στην κοντινή εκκλησία. Ο πατέρας του Davi αναζητά δουλειά ως εκσκαφέας-έχει δική του αξίνα, φτυάρι και εκριζωτή. Το μαγείρεμα έχει αναλάβει η μητριά του Davi. O Davi τρώει σχεδόν απ’ όλα, εκτός από τα πικρά όσπρια, αν και τις περισσότερες φορές το φαγητό του είναι φασόλια με ρύζι, ίσως και λίγο χοιρινό. Ο ίδιος μπορεί να τηγανίσει αυγά, να ετοιμάσει χυλό και ζυμαρικά για τον ίδιο. Καμία φορά υπάρχει και κάτι ξεχωριστό, όπως ποπ κορν. Ποτέ δεν πηγαίνει για ύπνο νηστικός. Γελάει εύκολα και τρελαίνεται για τους χαρταετούς. Ο Davi με τους φίλους του, Maxwell, Junior και Romario κάνουν αγώνες με χαρταετό στους άδειους χώρους της φαβέλας, εκεί όπου οι σκύλοι ξύνονται από τους ψύλλους και ψάχνουν για τροφή. Ο Davi έχει υιοθετήσει πέντε αδέσποτους σκύλους και τους έδωσε ονόματα: Lassie, Beethoven, Tchutchuquinha, Belinha και Piloto.

Ακόμη, έχει ένα κοτόπουλο ενώ θέλει και ένα άλογο. Θέλει να μάθει τα πάντα γύρω απ’ τα αυτοκίνητα, τις μηχανές, τα ελικόπτερα και τα όπλα. Ο μπαμπάς του τον έχει μάθει πώς να οδηγεί και ο Davi ονειρεύεται μία Chevrolet. Όταν μεγαλώσει, θα ήθελε να γίνει αστυνομικός, αφού είναι καλύτερο από το να είσαι κλέφτης.

4. Ademilson Francisco Dos Santos, Vao de Almas, 11 ετών, Βραζιλία, Goias

O Ademilson Francisco Dos Santos, με καταγωγή από το Goias της Βραζιλίας ήταν 11 ετών όταν φωτογραφήθηκε στις 19 Αυγούστου του 2018, στη Βραζιλία.

Ο Ademilson είναι από την κοινότητα Vao de Almas που κατοικείται από 300 οικογένειες, στην σερράδο (ενδοχώρα) της Goias. To σπίτι του απέχει 200 χιλιόμετρα από την πλησιέστερη πόλη, μία διαδρομή σε ορεινούς χωματόδρομους, την οποία διατρέχουν ποτάμια και περιβάλλουν κοιλάδες-μία διαδρομή αδύνατη κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων.

Δεν υπάρχει τηλεόραση, ηλεκτρισμός ή καθαρό νερό. Οι κάτοικοι του χωριού κάνουν μπάνιο, πλένουν τα ρούχα, τα πιατικά και τα κατσαρολικά τους στον ποταμό Capivara.

O Ademilson, ο μικρότερος από επτά παιδιά, πηγαίνει το πρωί στο σχολείο-περπάτημα μίας ώρας, από όπου επιστρέφει το απόγευμα για να βοηθήσει τον πατέρα του στα χωράφια και τη συγκομιδή.

Η οικογένειά του διατηρεί πληθώρα καλλιεργειών: ρύζι, κασάβα, γλυκοπατάτες, κολοκύθες, φασόλια, αγγουράκια, μπάμιες, jilo, πορτοκάλια, λεμόνια, πεπόνια, καλαμπόκι, καφέ και ζαχαροκάλαμο.

Συλλέγουν αφθονία ενδημικών φρούτων: μπουριτί, mangaba, μάνγκο, υμεναία, pequi, caju και coco indaia.

Παράγουν επιπλέον κοκοφοινικέλαιο, καστορέλαιο, σουσάμι και πάστα από φυστικοβούτυρο. Καλλιεργούν χωρίς αγροτικά και αρδευτικά μηχανήματα, χωρίς ζιζανιοκτόνα, ενώ λιπαίνουν τη γη ρίχνοντας στάχτη από την καύση δέντρων του δάσους.

Η καφέ ρίζα του φυτού Manihot που απεικονίζεται στην επάνω δεξιά γωνία της φωτογραφίας, είναι ένα αναπόσπαστο φαγητό της διατροφής του Ademilson. Αγαπημένες του λιχουδιές είναι το μάνγκο και οι τραγανές μπάρες από φυστικοβούτυρο. Πολλά τρόφιμα τού είναι παντελώς άγνωστα και έτσι δεν αποτελούν κομμάτι της διατροφής του.

Μία φορά, είχε πάει στην πόλη και δοκίμασε χοτ ντογκ, το οποίο σιχάθηκε. Προτού επισκεφθεί την Μπραζίλια για τη φωτογράφιση δεν είχε φάει ποτέ του πίτσα. Στη φωτογραφία κρατάει ένα μπουριτί, ένα φοινικοειδές του σερράδο που είναι πλούσιο σε καροτενοειδή και αντιοξειδωτικά.

Το φυτό χαρακτηρίζεται από τους ντόπιους ως «το δέντρο της ζωής» λόγω των πολλαπλών του χρήσεων: πράγματι, το ξύλο του αξιοποιείται στην κατασκευή σπιτιών και εργόχειρων, τα φύλλα του καλύπτουν τα σπίτια και με τις ίνες του υφαίνουν, ενώ με τον πορτοκαλί του πολτό μαγειρεύουν. Ούτε καν οι σπόροι του δεν χαραμίζονται. Ψύχονται και γίνονται κομπρέσες, των οποίων το έλαιο προστατεύει από τον ήλιο και καταπραΰνει τους μυϊκούς πόνους.

5. Meissa Ndiaye, 11 ετών, Ντακάρ, Σενεγάλη

Ο Meissa Ndiaye από τη Σενεγάλη φωτογραφήθηκε στις 30 Αυγούστου του 2017.

Ο Meissa μοιράζεται το μονόκλινο δωμάτιο του μαζί με τον πατέρα, τη μητέρα και τον αδελφό του στην καρδιά της περιοχής που ονομάζεται Parcelles Assainies, που σημαίνει εξυγιασμένη γη. Η περιοχή είναι ένα άδενδρο, αμμώδες προάστιο του Ντακάρ και ιδρύθηκε το 1970 για να στεγάσει τον άπορο πληθυσμό που είχε κατακλύσει τη Σενεγάλη. Ο Meissa ζει απέναντι από το γήπεδο ποδοσφαίρου και την υπαίθρια αγορά, εκεί όπου στήνονται εκατοντάδες πάγκοι και πουλούν τα πάντα, από φρέσκο ψάρι έως νυφικά. Στα τέλη του Αυγούστου, δεμένες κατσίκες σχηματίζουν ουρά μπροστά από το Eid–al–Adha, κατά την ιερή γιορτή της θυσίας. Στον Meissa, αφοσιωμένο μουσουλμάνο και μαθητή της σχολής του κορανίου, το Quran school, αρέσει πολύ το κρέας της κατσίκας και γλυκές τροφές όπως είναι ο χυλός, παρόλο που κατά τη διάρκεια της εβδομάδας όπου κατέγραφε τα φαγητά που έτρωγε, το κρέας που έφαγε ήταν πολύ λίγο.

Τις περισσότερες φορές χόρταινε με μπαγκέτα με μακαρόνια, αρακά ή τηγανητές πατάτες. Το φαγητό του Meissa το ετοιμάζει η μητέρα και οι θείες του αν και μία-δύο φορές την εβδομάδα τρώει έξω.

Περισσότερο απ’ όλα, ο Meissa αγαπάει το ποδόσφαιρο και ονειρεύεται να γίνει ένας αστέρας όπως είναι ο Μέσι ή ο Ρονάλντο.

Αν είχε τα χρήματα, θα ήθελε ν’ αγοράσει ένα όμορφο αγωνιστικό αυτοκίνητο. Θα ήθελε η μητέρα και ο πατέρας του, ψυκτικός, να μπορούσαν να μεταναστεύσουν στη Γαλλία για να βγάζουν περισσότερα χρήματα.

6. Hank Segal, 8 ετών, Καλιφόρνια, Αλταντίνα

Ο Hank Segal από την Καλιφόρνια ήταν οκτώ ετών όταν φωτογραφήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2016. Ζει με την μητέρα του, καθηγήτρια φωνητικής, τον πατέρα του, φωτογράφο και τον σκύλο του Django κοντά στους πρόποδες των βουνών Σαν Γκάμπριελ στα βορειοανατολικά του Λος Άντζελες. O Hank και οι γονείς του έχουν καλλιεργήσει ντοματίνια ποικιλίας sun gold, αγκινάρες, κολοκυθάκια, σπανάκι, ρόδια, γλυκοπατάτες, μπιζέλια, νεροκάρδαμο, δεντρολίβανο, θυμάρι, βασιλικό και καυτερές πιπεριές ποικιλίας serrano, μούρα, σταφύλια Kyoho, σμέουρα, ραβέντι και καρπούζι. Ο Hank αγαπάει την περιπέτεια. Μία φορά, καθώς έτρωγαν ένα μπρανζίνο σ’ ένα Λιβανέζικο εστιατόριο αναφώνησε «θα γίνω o Anthony Bourdain του ψαριού» και πέταξε τον τραγανό βολβό του ματιού από το ψάρι στο στόμα του. Όταν τρώνε, ο Hank και οι γονείς του κουβεντιάζουν για πολιτική ή τούς απορροφά η τηλεόραση.

Στον Hank αρέσει να του ξύνουν την πλάτη, ενώ η εξαιρετική του όσφρηση τον έχει κάνει να θεωρεί ότι είναι εν μέρει σκύλος. Αγαπάει την μυρωδιά του λιωμένου βουτύρου και του σκόρδου. Επίσης του αρέσει η μουσική των 80s γιατί «εκείνοι ήξεραν πώς παίζονται τα πλήκτρα». Ήρωές του είναι ο Αϊνστάιν, ο Ρούσβελτ και ο Λίνκολν, ο τελευταίος επειδή απαγόρευσε τη σκλαβιά και γιατί είχε ωραία γένια. Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει μηχανολόγος μηχανικός για τη ΝΑΣΑ.

7. Beryl Oh Junn, 8 ετών, Κουάλα Λουμπούρ, Μαλαισία

Η Beryl Oh Junn έχει καταγωγή από την Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας. Ήταν οκτώ ετών όταν φωτογραφήθηκε στις 25 Μαρτίου του 2017. Ζει σε μία ήσυχη πολυκατοικία με τους γονείς και τους δύο αδερφούς της. Πηγαίνει στο δημόσιο σχολείο J.K Han Ming περπατώντας λίγα λεπτά από το σπίτι της. Ο μπαμπάς της Beryl είναι μηχανικός και η μαμά της διοικεί έναν παιδικό σταθμό. Η πρώτη γευστική ανάμνηση της Beryl είναι χυλός και κέικ. Αγαπημένο της φαγητό είναι τα μακαρόνια με σάλτσα καρμπονάρα. Η Beryl καλλιεργεί λάχανο μποκ τσόι στον κήπο του μπαλκονιού της. Δεν την αφήνουν να πίνει αναψυκτικά, ενώ δεν θέλει να φάει πιπερόριζα. Ευχαρίστως θα ήθελε να είναι μαζορέτα.

8. Sira Cissokho, 11 ετών, Ντακάρ

Η Sira Cissokho ήταν 11 ετών όταν φωτογραφήθηκε στις 30 Αυγούστου του 2017. Η Sira είναι ένα από τα εννέα παιδιά της οικογένειας και έχει καταγωγή από την Tambacounda, περίπου επτά ώρες βόρεια του Ντακάρ. Ο πατέρας της είναι μουσικός και η μητέρα της νοικοκυρά. Η Sira δεν καταφέρνει να τρώει πάντα αρκετά. Σε ιδιαίτερες περιστάσεις, η μητέρα της ετοιμάζει το αγαπημένο της φαγητό, το κοτόπουλο.

Πολλά από τα φαγητά που τρώνε τα καλλιεργούν στον κήπο τους, μεταξύ των οποίων είναι το κεχρί και τα φιστίκια. Η Sira έχει μάθει να μαγειρεύει Ngalakh, έναν σενεγαλέζικο χυλό από κεχρί. Αν είχε τα χρήματα, θα έκανε στους γονείς της δώρο ένα ταξίδι στην Μέκκα. Από όλα της τα υπάρχοντα, το πιο αγαπημένο της είναι ένα βραχιόλι που της χάρισε η γιαγιά της προτού πεθάνει.

Άρθρο της Katerina Papakyriakopoulou

Συντάκτης: Saky Koulibaly,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.