Η έλλειψη διαπροσωπικών ορίων καθιστά τις σχέσεις προβληματικές. Το άτομο λέγοντας «ναι», όταν εννοεί «όχι», ασφυκτιά, καθώς οι άλλοι εισβάλλουν …
20 έξυπνοι τρόποι ώστε να λέτε όχι
Το να λέει κάποιος «όχι» μπορεί πραγματικά να είναι δύσκολο. Για το λόγο αυτό, η συγγραφέας Christine Carter έχει δημιουργήσει ένα σχέδιο τριών βημάτων.
Πλησιάζει ακόμη μία γιορτινή περίοδος του χρόνου, με την ευλογία και την κατάρα μαζί, να είναι κατάμεστη με χιλιάδες προσκλήσεις.
Σε μία μόνο καθημερινή λίστα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας μπορεί ν’ απαριθμούνται οι εξής:
«Να βρεθούμε για καφέ να με βοηθήσεις με το βιβλίο μου;»
«Θα φέρεις τα φαγητά για το πάρτι της τάξης των παιδιών;»
«Σε προσκαλώ στο πάρτι για το καινούργιο σπίτι».
« Χρειάζομαι τη βοήθειά σου με τις αιτήσεις για τη σχολή του παιδιού».
«Να κλείσουμε θέσεις για το θέατρο;»
Όσο και αν θέλει κάποιος να συμμετάσχει σε όλα τα παραπάνω, είναι αδύνατον.
Ακόμη και όταν το πρόγραμμα φορτώνεται, τότε ο άνθρωπος καταβάλλει υπερβολική προσπάθεια ώστε να τα προλάβει όλα, με αποτέλεσμα να ξενυχτά και να έπειτα να στερείται τις πολύτιμες ώρες της ηρεμίας του πρωινού.
Προτού το συνειδητοποιήσετε, είστε υπερβολικά εξαντλημένοι για γυμναστική ή οτιδήποτε άλλο συμβάλλει στην ευημερία σας.
Πρόκειται για μία παγίδα που ξεκινά με την επιθυμία να φροντίζετε πρώτιστα τις ανάγκες των άλλων, με αποτέλεσμα την εξάντληση (ή την ασθένεια) σας ώστε ν’ αδυνατείτε στην συνέχεια να φροντίσετε τις δικές σας ανάγκες (πόσω μάλλον τη διασκέδασή σας).
Όσο και αν είναι αυτονόητο, χρειάζεται επισήμανση: Είναι δύσκολο να είμαστε ευτυχισμένοι αν είμαστε εξαντλημένοι ή άρρωστοι, όπως επίσης είναι δύσκολο να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό, τόσο στο σπίτι όσο και την εργασία.
Η άρνηση ωστόσο μπορεί να είναι πράγματι δύσκολη-είναι απεχθές να στεναχωρείς ανθρώπους κάνοντάς τους να μετανιώνουν που ρώτησαν.
Η απόρριψη που δεν προσβάλλει τους ανθρώπους, πόσω μάλλον που δημιουργεί ευχαρίστηση για την ερώτησή τους, απαιτεί εξάσκηση. Ορίστε λοιπόν το πλάνο των τριών βημάτων:
Βήμα Πρώτο: Προετοιμαστείτε να πείτε όχι
Είναι πολύ πιο εύκολο να πούμε όχι σε μία πρόσκληση όταν έχουμε έναν βάσιμο λόγο άρνησης- μία αιτιολόγηση της άρνησης που υπερβαίνει την ασαφή αίσθηση της αποφυγής της δέσμευσης.
Πράγμα που συνεπάγεται ότι χρειαζόμαστε κάποιον λόγο ν’ αρνηθούμε, προτού αυτός γίνει απαραίτητος-μία στέρεη απόφαση ή κανόνες που μάς καθοδηγούν ώστε να μην αγωνιούμε κάθε φορά που μας απευθύνεται μία πρόσκληση.
Ένας χαρακτηριστικός κανόνας για κάποιον μπορεί να είναι για παράδειγμα, να μη βγαίνει πάνω από δύο βραδιές την ίδια εβδομάδα, καθώς ενδέχεται ύστερα να είναι ευέξαπτος, κουρασμένος και εξαντλημένος.
Αν λοιπόν κάποιος προτείνει έξοδο τρίτη φορά την ίδια εβδομάδα, τότε υπάρχει έτοιμο το αναγκαίο υπόβαθρο, λέγοντας ότι δεν είστε διαθέσιμοι (ευχαριστώντας, ωστόσο για την πρόσκληση).
Παρομοίως, μπορεί κάποιος να ορίσει ότι θα πραγματοποιεί συναντήσεις για φαγητό ή καφέ μόνο δύο φορές εβδομαδιαίως, ότι θα δίνει ομιλίες μόνο δύο φορές το μήνα και ότι θα παραχωρεί τηλεφωνική συνέντευξη μόνο μία φορά την ημέρα.
Πέρα από τη δημιουργία προσωπικών κανόνων για τον καθένα, μπορεί να ορισθεί χρόνος στο πρόγραμμα που θα είναι αφιερωμένος σε συγκεκριμένες δραστηριότητες.
Οι δραστηριότητες μπορεί για κάποιον να είναι η συγγραφή, το πρωί που συνήθως το μυαλό είναι πιο παραγωγικό,
Πεζοπορία, το απόγευμα που συνήθως το σώμα και το μυαλό χρειάζονται ένα διάλειμμα, και η οργάνωση διοικητικών καθηκόντων που μπορεί να ορισθεί για κάθε Παρασκευή, ημέρα κατά την οποία το πρόγραμμα αναδιαμορφώνεται.
Κάτι που συνεπάγεται ότι μεγάλο μέρος της ατζέντας είναι κατειλημμένο, πράγμα ενδεχομένως ενοχλητικό για όσους επιθυμούν να ορίσουν συνάντηση μαζί σας.
Ταυτόχρονα ωστόσο, η δέσμευση χρόνου για πράγματα που έχετε να κάνετε διασφαλίζει την ηρεμία σας, όντας ξεκάθαρο ότι δεν είστε διαθέσιμοι. Καθίσταται έτσι πολύ ευκολότερο να πείτε όχι.
Τέλος, αν είστε διαθέσιμοι για κάτι, είναι θεμελιώδες να υποβάλετε στον εαυτό σας μία σημαντικότατη ερώτηση:
Θέλω να το κάνω ή το κάνω από αίσθηση υποχρέωσης;
Η αποδοχή της πρότασης θα μού δημιουργήσει ευχαρίστηση, θα έχει νόημα;
Ή μήπως θα τρέμω την ώρα που θα είναι ή θα μετανιώσω που δεσμεύτηκα;
Μάθετε ν’ αντιλαμβάνεστε πότε μία αποδοχή σάς χαροποιεί, καθώς αυτό συμβάλλει στο να συνειδητοποιήσετε πόση χαρά αντλείτε από τους άλλους (για παράδειγμα, στη συγγραφέα του αρχικού άρθρου αρέσει να προσφέρει βοήθεια στους φίλους των παιδιών της κατά τη διαδικασία υποβολής των αιτήσεων σε κολλέγια, το βρίσκει ευχάριστο).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ
Σελίδες: 1 2
