Τα παιδιά έχουν φαντασία και αυτό φαίνεται μέσα από το παιχνίδι και τις συχνές ερωτήσεις που κάνουν κατά τη διάρκεια …
Μιλώντας με μια εικονογράφο!
Τι θα ήταν άραγε ένα παραμύθι χωρίς τις εικόνες του, χωρίς τα χρώματα και τις φιγούρες να χοροπηδούν μπροστά στα μάτια μας, ξετυλίγοντας έτσι το κουβάρι της ιστορίας που κρύβεται μέσα του;
Από μικρή μου άρεσε να χάνομαι στο φανταστικό κόσμο των παραμυθιών μου. Άνοιγα το βιβλίο μου και άλλοτε περπατούσα στο δάσος του Τρυφεράκανθου, άλλοτε στην πόλη του θείου Αιμίλιου και άλλοτε πάλι βρισκόμουν να κάνω παρέα με έναν γίγαντα!
Η εικονογραφία είναι λοιπόν αναμφίβολα το στοιχείο εκείνο που δίνει πνοή στην ιστορία, το τρένο το οποίο μεταφέρει μικρούς και μεγάλους αναγνώστες κάθε πρωί, μεσημέρι και βράδυ σε κόσμους φανταστικούς, άλλες φορές οικείους και γνώριμους και άλλες φορές ονειρικούς, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στα παιδιά να βρεθούν πλάι στους ήρωες του παραμυθιού και να βιώσουν ένα διαφορετικό ταξίδι – το ταξίδι των αισθήσεων θα έλεγα.
Αυτή τη φορά λοιπόν και μετά από μία μικρή απουσία οι «Μικροί Αναγνώστες εν Δράσει» φιλοξενούν τη Γιούλη Τάκου, μια εικονογράφο, η οποία με τη βοήθεια των μολυβιών της και της φαντασίας της, έχει τη μαγική ικανότητα να μετατρέπει τις λέξεις σε εικόνες γεμάτες ζωντάνια.
Πριν όμως δούμε τι μας είπε ας τη γνωρίσουμε λίγο καλύτερα!
Η Τ. Γιούλη γεννήθηκε την 17η Δεκεμβρίου 1985 στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Περιστέρι. Ξεκίνησε με ένα μολύβι σαν αυτοδίδακτη και αργότερα σπούδασε εικονογράφηση και σκίτσο στο 2ο Ι.Ε.Κ. Πειραιά. Έκτοτε περιηγείται στον όμορφο κόσμο του παιδικού βιβλίου και του εντύπου εξερευνώντας τις ατελείωτες δυνατότητες που δημιουργούνται από το συνδυασμό κειμένου και εικόνας. Αν έπρεπε να περιγράψει τον εαυτό της σε ένα παιδί θα έλεγε πως είναι αισιόδοξη, της αρέσει να έχει φίλους γύρω της και πως προσπαθεί όσο μπορεί να κάνει πράγματα που μου της αρέσουν και τη ξεκουράζουν!
Γιούλη σε ευχαριστώ πολύ που δέχτηκες να μας μιλήσεις. Ομολογώ ότι μέσα από τη συνέντευξή μας πραγματοποιείται ένα παιδικό μου όνειρο, να γνωρίσω λίγο καλύτερα έναν εικονογράφο! Θα ήθελα λοιπόν για αρχή να μας πεις πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με την εικονογραφία.
Πιστεύω ότι η εικονογραφία ήρθε μάλλον σαν φυσικό επακόλουθο μιας που από μικρή ηλικία ήταν η αγαπημένη μου ασχολία! Η πρώτη φορά που εικονογράφησα κάτι ήταν ένα περιοδικό που έφτιαχνα για τους φίλους μου στο δημοτικό. Μεγαλώνοντας συνέχισα να το εξασκώ με κάθε ευκαιρία, να πειραματίζομαι με τεχνικές και μέχρι σήμερα δεν έχει ασθενήσει καθόλου αυτή η επιθυμία μου!
Νομίζω ότι διακρίνω έναν άνθρωπο δημιουργικό, με κέφι και αισιοδοξία. Πιστεύω επομένως ότι δε θα αρνηθείς να παίξουμε ένα μικρό παιχνίδι. Εγώ θα σου δίνω μια μικρή πρόταση και εσύ θα μου τη συμπληρώνεις! Ας αρχίσουμε λοιπόν:
Εικονογράφος είναι εκείνος που…
πλαισιώνει με τα σκίτσα του αρμονικά μια ιστορία, αναδεικνύει τις μικρές λεπτομέρειες και σε αρμονία με το κείμενο δίνει ζωή και χρώμα στην ιστορία!
Το παραμύθι για εμένα είναι…
ένας ευχάριστος τρόπος για το παιδί να εξάψει την φαντασία του και να κινητοποιήσει την δημιουργικότητά του. Για εμένα είναι συνδεδεμένο με πολύ όμορφα χρόνια και με στιγμές χαλάρωσης!
Μέσα από τη ζωγραφική μπορώ να…
δημιουργώ κόσμους από το μηδέν και να ξεφύγω για λίγο από τον πραγματικό!
Αυτή ακριβώς πιστεύω ότι είναι και η δύναμη ενός εικονογράφου και καλλιτέχνη ∙ να δημιουργεί νέους κόσμους, οι οποίοι για μερικές στιγμές μας παρασέρνουν μαζί τους. Πως θα περιέγραφες όμως εσύ τον εαυτό σου ως καλλιτέχνη;
Χμμ… νομίζω Ως κάποιον που αγαπάει πολύ αυτό που κάνει και θρέφει μεγάλο σεβασμό στη δύναμη της εικόνας!
Πως όμως οι λέξεις γίνονται εικόνες; Τι είναι αυτό που κάνει τις γραμμές του μολυβιού σου να παίρνουν μορφή;
Μια καλή ιστορία είναι πάντα πηγή έμπνευσης. Η διαδικασία της εικονογράφησης είναι μια γοητευτική εσωτερική διαδικασία κατά την οποία απολαμβάνω να μελετώ τους χαρακτήρες και να δοκιμάζω τεχνικές για την καλύτερη αποτύπωση της ιστορίας.
“Μέσα από τη ζωγραφική μπορώ να δημιουργώ κόσμους από το μηδέν και να ξεφύγω για λίγο από τον πραγματικό!”
Εγώ σε γνώρισα μέσα από τη γλυκιά Δάφνη, την Πριγκίπισσα του Βοτανόκηπου. Θα ήθελες να μας πεις λίγα περισσότερα για αυτή σου τη δουλειά;
Η δημιουργία των χαρακτήρων και του βοτανόκηπου που γνωρίσατε μέσα από το παραμύθι της Ειρήνης Μαθιουδάκη ήταν ένα απολαυστικό ζωγραφικό ταξίδι!
Μόλις το κείμενο ήρθε στα χέρια μου, από την πρώτη κιόλας παράγραφο με κέρδισε και κατέληξα να το διαβάζω με τόσο μεγάλη ευχαρίστηση που στιγμιαία άφησα στην άκρη το επαγγελματικό κομμάτι και απλά απόλαυσα την ιστορία! Τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους. Το παραμύθι είναι πλούσιο σε εικόνες και η Ειρήνη έχει την
ευαισθησία και το ταλέντο να ξεδιπλώσει όλους τους χαρακτήρες και να εξελίσσει την ιστορία σε μοναδικούς φαντασιακούς κόσμους!
Ένα ακόμα στοιχείο που βρήκα ενδιαφέρον και πρωτότυπο, είναι και ο διδακτικός χαρακτήρας του κειμένου, αφού μέσα από την ιστορία της Δάφνης τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τα βότανα και τις ευεργετικές τους ιδιότητες!
Κλείνοντας δε μπορώ παρά να μη σε ρωτήσω ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο παραμύθι και γιατί!
Εφόσον πρέπει να διαλέξω θα ξεχωρίσω τα «καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα», του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Είναι μια αστεία ιστορία που περιγράφει με τον πλέον κωμικό τρόπο τη δύναμη της εξουσίας και μου αρέσει το μήνυμα που περνάει σχετικά με την αξία της αλήθειας και της ειλικρίνειας.
*Ευχαριστώ πολύ την εικονογράφο Γιούλη Τάκου για το χρόνο της και τη διάθεσή της να μας μιλήσει.
