Η εμπλοκή σε μία διαδικτυακή επίθεση μπορεί να γίνει πολύ ψυχοφθόρα. Είναι σοφό να υπάρχει ένα σχέδιο δράσης εκ των …
Στατιστικά επί του διαδικτυακού εκφοβισμού
Τα στοιχεία που παρατίθενται εδώ προέρχονται από σχετική έρευνα της στατιστικής εταιρείας Mcfee’s με τίτλο: «Έφηβοι του 2014: και η έρευνα της οθόνης: Η μελέτη της ασφάλειας στο διαδίκτυο. Η κοινωνική δικτύωση και ο διαδικτυακός εκφοβισμός»: 2014 Teens and the Screen Study: Exploring online privacy, social networking and cyber bullying”. Σύμφωνα με τα δεδομένα:
- 52% των ερωτηθέντων μαθητών ανέφεραν ότι έχουν υποστεί κάποιας μορφής διαδικτυακό εκφοβισμό. Από το ποσοστό αυτό, το 20% δηλώνει ότι υπόκειται σε διαδικτυακό εκφοβισμό σε τακτική βάση.
- Το 87% των νερών αποκριθέντων έχουν υπάρξει μάρτυρες κάποιου περιστατικού διαδικτυακού εκφοβισμού. Πρόκειται για συγκλονιστική αύξηση από τα πιο πρόσφατα στατιστικά του 2013, στα οποία αναφέρονταν το ποσοστό του μόλις 27% μαρτυρίας περιστατικών διαδικτυακού εκφοβισμού.
- Το 27% των αποκριθέντων παραδέχθηκε ότι είχε άγνοια σε σχέση με το σωστό τρόπο αντίδρασης στο περιστατικό εκφοβισμού.
Το Ερευνητικό Κέντρο για τον διαδικτυακό εκφοβισμό ανακοίνωσε ότι, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2017 σε μαθητές ηλικίας από 11 έως 14 ετών, το 34% των αποκριθέντων έχουν υπάρξει θύματα κάποιας μορφής διαδικτυακού εκφοβισμού.
Τέτοιες μπορεί να είναι: Η αποστολή απειλητικών μηνυμάτων, το κουτσομπολιό μέσω του διαδικτύου, ντροπιαστικά σχόλια και η προσποίηση της ταυτότητας του χρήστη στο λογαριασμό του στο Facebook. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι παρατηρούνται σημαντικές ομοιότητες μεταξύ του παραδοσιακού και του διαδικτυακού εκφοβισμού: Τα παιδιά που συνηθίζονται στα στοχοποιούνται στο σχολείο, στοχοποιούνται και στο διαδίκτυο, ενώ οι θύτες της πραγματικής ζωής είναι συνήθως και οι θύτες του διαδικτύου.
Το 52% των θυμάτων ηλεκτρονικού εκφοβισμού αποσιωπά το περιστατικό από τους γονείς
Η πλειοψηφία των παιδιών αισθάνεται ότι λόγω ηλικιακού χάσματος, διαφορετικής νοοτροπίας και της δεδομένης κατάστασης αδυνατεί να επικοινωνήσει ένα περιστατικό διαδικτυακού εκφοβισμού σε έναν μεγαλύτερο αποτελεσματικά και χωρίς αρνητικές συνέπειες.
Λοιπές στατικές έρευνες που διεξήχθησαν από την i-Safe Inc., την Bit defender, το Εθνικό Κέντρο Πρόληψης Εγκλήματος, την Cyberbullying και άλλα ιδρύματα με παρεμφερή σκοπό μάς αποκαλύπτουν τα κάτωθι:
- 1 στους 3 εφήβους έχει υπάρξει θύμα εκφοβισμού στο διαδίκτυο.
- Η ομάδα με την υψηλότερη συχνότητα στοχοποίησης στο διαδίκτυο είναι τα αγόρια ηλικίας 19 ετών.
- Μέσω των εφαρμογών κοινωνικών δικτύων, οι πιθανότεροι δράστες διαδικτυακού εκφοβισμού είναι τα κορίτσια σε σχέση με τα αγόρια. Οι διαδικτυακοί τόποι εκφοβισμού των αγοριών είναι, συχνότερα τα παιχνίδια στο διαδίκτυο.
- Λόγω της ευκολίας της διάθεσής του, το κινητό τηλέφωνο αποτελεί το συχνότερο μέσον άσκησης διαδικτυακού εκφοβισμού.
Ο διαδικτυακός εκφοβισμός αποδίδεται ως τύπος που παρατηρείται στην εφηβική εγκληματικότητα και έχει σοβαρές συνέπειες. Τα θύματα του διαδικτυακού εκφοβισμού αναπτύσσουν συναισθήματα κατάθλιψης, απόγνωσης, και αναξιότητας. Σε αρκετούς από τους παρενοχληθέντες εφήβους αναπτύσσονται επί πλέον, αυτοκτονικές ιδέες χωρίς να λείπουν οι περιπτώσεις των διαπραχθεισών αυτοκτονιών, όπως είναι, μεταξύ μίας σωρείας αυτοκτονιών, οι περιπτώσεις των Ryan Halligan (2003), Megan Meier (2006), Amanda Cummings (2011).
Το cyber bullying, είτε ως επιβαρυντικός παράγοντας μιας ήδη υπάρχουσας προβληματικής κατάστασης, είτε σπανιότερα, ως αποκλειστικός παράγοντας, μπορεί να ωθήσει σε τραγικά περιστατικά.
Σε αντιπαραβολή με τον παραδοσιακό εκφοβισμό, ο διαδικτυακός μπορεί να παραμένει κρυφός, πράγμα που καθιστά αναγκαία την ενημέρωση και την επαγρύπνηση των γονιών. Ο διαδικτυακός εκφοβισμός μπορεί να βλάψει, πέρα από την ψυχολογία του θύματος και τη φήμη του. Η κοινωνική αυτή διάσταση και η ταπείνωση του διαδικτυακού εκφοβισμού μπορεί ν’ αποδειχθούν καταστροφικά για τον αποδέκτη του.
Το ερώτημα ωστόσο που παραμένει είναι: Πώς αντιλαμβάνομαι τον Διαδικτυακό Εκφοβισμό;
- Μείωση της επίδοσης στο σχολείο
Παρατηρείται ότι παιδιά τα οποία υφίστανται διαδικτυακό εκφοβισμό, παρουσιάζουν μείωση στη μαθητική τους επίδοση με παράλληλη αύξηση των απουσιών (NCPC, 2010). Αν διαπιστώσετε πτώση στη βαθμολογία του παιδιού, διερευνήστε αν αυτή είναι ενδεικτική κάποιου προβλήματος στο σχολείο.
- Αποφυγή ή αναστάτωση με τη χρήση των μέσων τεχνολογίας
Αν έχετε παρατηρήσει ότι το παιδί σας αποφεύγει τον ηλεκτρονικό υπολογιστή ή το κινητό τηλέφωνο, καθώς και άλλες συσκευές επικοινωνίας, ίσως χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση: Παρατηρήστε αν το παιδί αναστατώνεται με τη χρήση της τεχνολογίας προκειμένου να διαπιστώσετε τα αναγνωριστικά σημάδια της στοχοποίησης στο διαδίκτυο: Σύμφωνα με την ADL, τα θύματα του διαδικτυακού εκφοβισμού τείνουν να γίνονται «ανήσυχα, θλιμμένα ή επιθετικά κατά τη διάρκεια ή κατόπιν της χρήσης του διαδικτύου ή του κινητού» (2016). Υπάρχουν και οι περιπτώσεις όπου τα θύματα εγκαταλείπουν κάθε μέσον επικοινωνίας όλωσδιόλου.
Καθεμία από τις προαναφερθείσες ενδείξεις μπορεί να είναι αποτέλεσμα άλλων και εντελώς διαφορετικών παραγόντων. Ωστόσο, εάν διαισθανθήκατε κάποια ομοιότητα των παραπάνω με κάποια οικεία σας κατάσταση, ίσως χρειάζεται να προσεγγίσετε το παιδί σας προκειμένου να επιβεβαιωθείτε.
Δώστε προσοχή στις αντιδράσεις του παιδιού σας, καθώς και την άνεση που το διακατέχει στη διάρκεια της κουβέντας. Εάν δείτε ότι το παιδί σας αντιδρά φορτισμένα ή υπερβολικά όταν θίγετε το ζήτημα του διαδικτυακού εκφοβισμού, ίσως να έχει υπάρξει θύμα του. Πρόκειται για ένα ανεπιθύμητο γεγονός, για τον κάθε γονιό. Ωστόσο προέχει η αναγνώριση του προβλήματος και η εξεύρεση της λύσης του.
ΠΗΓΕΣ:
Signs of children being cyber bullied,